Adriana van Dooijeweert is rechter sinds 1987. Van 2001 tot en met 2008 maakte ze deel uit van het bestuur van de rechtbank Den Haag. Vanaf 2008 was zij voor 50 procent werkzaam als strafrechter/rechter-commissaris. Voor de overige 50 procent was zij voorzitter van de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken, een onafhankelijke commissie die regering en parlement gevraagd en ongevraagd adviseert over het vreemdelingenrecht en - beleid. Het voorzitterschap van het College voor de Rechten van de Mens is een fulltime-functie. Van Dooijeweert zal nog wel rechter-plaatsvervanger blijven in de rechtbank Den Haag. 1.

Adriana volgt Laurien Koster (voormalig president van de rechtbank Alkmaar) op. Eveneens een gelijke vrouw. Zij heeft op 12 juni 2015 afscheid genomen als voorzitter. Aan de benoeming tot voorzitter van het College voor de Rechten van de Mens is een termijn van zes jaar verbonden. En aangezien Laurien in Mei 2008 is benoemd tot voorzitter van de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) 2, de voorloper van het College voor de Rechten van de Mens, zat haar termijn erop.

Vermeldenswaardig is dat dit "onafhankelijke" college een onderdeel vormt van het Ministerie van Veiligheid en Justitie en het steevast ondertekent met:
****************************************************
Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.
Ministerie van Veiligheid en Justitie.
****************************************************

De standaard Pavlow-reactie van onze overheid:
1) We zijn onbereikbaar en ontvangen geen email.
2) Ontvangen we die wel, dan zijn we onbeschoft en reageren niet.
3) Reageren we wel, dan kun je niets met onze reactie.
4) Kun je daar wel iets mee, dan ontkennen we alles.
5) Valt het niet te ontkennen, dan kunnen we het ons niet herinneren.
6) Als er echt geen uitweg meer is, dan zullen we -met de wetenschap van nu- een taskforce instellen.

U ziet het zelf. Het HHC heeft de nodige ervaring met vermeende mensenrechten en hun voorzitters. In oktober 2012 was ik de eerste klant van Laurien en haar nieuwe instituut. Na haar gefeliciteerd te hebben met haar benoeming ontving ik op 04.10.2012-18:00u van mr. Ferdinand G.K. een reactie in de vorm van: "zoek het zelf maar uit".

En ook op mijn verzoekschrift inzake de Helsinki Commissie 3 kwam een vergelijkbaar antwoord zoals u links hier naast kunt lezen.

Het College voor de Rechten van de Mens
stelt geen onderzoek in naar individuele klachten
op het gebied van mensenrechten.

Wat kan dan wel? Nou, alleen voor héééél belangrijke vragen als: "Waarom krijgt die bleekscheet wel heel veel (witte) mayonaise op zijn frietje, en ik -gebruind terug van een zonvakantie- maar heel weinig (bruine) satéhsaus op mijn friet?"

Op de site staan de beperkingen 4: "De klacht moet gaan over discriminatiekwesties rondom school, wonen, winkelen, werken, uitgaan en/of sporten."

Klachten over de overheid worden niet in behandeling genomen. Vragen als: "Waarom krijgt Demmink geen bon bij een verkeersovertreding en ik wel?" worden niet beantwoord. Onze overheid discrimineert per definitie niet. En als ze het wel doet is dat "positieve" dicriminatie. Bijvoorbeeld met onderzoek naar Demmink, de aanstelling van mensenrechtenonderzoekers, maar ook met fraudeonderzoekers zoals de commissies Oosting 5. En natuurlijk met actieve deelname aan de bescherming van de homo-agenda van Mark Rutte.

DJI (Dienst Justitiële Inrichtingen) vaart dit jaar mee op de speciale VenJ-boot tijdens de Canal Parade op 1 augustus. Marion Keislair van (R)echt Roze: 'De boot zegt iets over de identiteit van je organisatie.' Meevaren? Er zijn nog ongeveer tien plekken vrij op de boot!

De Canal Parade is onderdeel van de Gay Pride die jaarlijks wordt georganiseerd in Amsterdam. Het evenement laat zien dat Nederland tolerant staat tegenover LHBT's (lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders). 'In het begin was de Canal Parade nog niet zo groot, maar de afgelopen jaren varen steeds meer grote organisaties mee', zegt Marion. 'De politie bijvoorbeeld, doet al jaren mee, en in het verleden mochten DJI'ers meevaren op de boot van de politie.'

Jezelf zijn
En dat is belangrijk, vertelt Marion 'want het meevaren zegt iets over de identiteit van je organisatie. Je bekrachtigt als werkgever dat iedereen, ook LHBT's, zichzelf moet kunnen zijn op de werkvloer. Dus ook bij VenJ, waar soms toch nog een beetje een machocultuur heerst.'

Homofoob geweld
Naast de boot, draagt VenJ ook een inhoudelijk steentje bij aan het programma. Aan de vooravond van de Canal Parade wordt een discussieavond georganiseerd over het tegengaan van homofoob geweld. Burgers gaan aan de hand van casussen met elkaar in gesprek, onder leiding van gemeente, OM en politie. 'Het aanpakken van homofoob geweld is één van de speerpunten op de Veiligheidsagenda', zegt Marion. 'Tijdens de discussieavond leggen we mensen dillema's voor. Het is goed dat iedereen meedenkt, want effectieve oplossingen liggen vaak niet voor de hand.'

Roze agenda
VenJ heeft sinds het aantreden van dit kabinet veel stappen gezet als het gaat om acceptatie van LHBT's. Marion: 'Aan het begin van de kabinetsperiode is er samen met het COC een zogenaamde "roze agenda" opgesteld. VenJ speelt op veel punten een belangrijke rol. De bewindslieden hebben dit enthousiast opgepakt en er is dan ook veel gerealiseerd. Denk bijvoorbeeld aan de transgenderwet en het lesbisch ouderschap. Mooie voorbeelden van vooruitgang!'

Geen ontblote bovenlijven
Die vooruitgang wordt nu onderstreept met een eigen VenJ-boot. 'De boot is een logisch vervolg op wat VenJ de afgelopen jaren heeft gedaan voor de acceptatie van LHBT's,' zegt Marion. Maar wie ontblote bovenlijven verwacht zal teleurgesteld zijn: 'Dat niet, nee. De boot wordt VenJ-breed vertegenwoordigd. In totaal 80 medewerkers van onder andere DJI, brandweer, politie en het bestuursdepartement zullen meevaren. Uiteraard in sommige gevallen wel in uniform, en anders in een speciaal ontworpen poloshirt.'

Meevaren?
Er zijn nog minder dan tien plekken vrij op de boot! Dus, lijkt het je leuk om mee te varen? Stuur dan een mail naar (R)echt Roze rozenetwerk@dji.minjus.nl en laat weten waarom jij een plekje verdient. Wil je meer weten over de Canal Parade? Ga dan naar amsterdamgaypride.nl. Informatie over het (R)echt Roze netwerk vind je op Rijksportaal.

Uiteraard is gelijkheid van homo's (uit het Grieks ὁμός -homos- "gelijk") vanzelfsprekend. Positieve dsicriminatie is ook discriminatie en werkt negatieve discriminatie (actie = -reactie) in de hand.

U begrijpt dan ook mijn scepcis, gebrek aan vertrouwen en zelfs argwaan. Waarom zoveel aandacht voor maar een klein onderdeel van de mensenrechten? Zijn er niet nog meer onderwerpen die voort-varend (zonder ontbloot bovenlijf) kunnen worden aangepakt? De zaak Baybaşin bijvoorbeeld? En wie is deze Adriana en waarom is uitgerekend zij op deze functie benoemd?

Ook dat laatste is een gerechtvaardigde vraag als we weten dat een van de sleutelfiguren in de Baybaşin affaire is benoemd tot hoofd OM. Zou er ook zoiets aan de hand zijn met het hoofd mensenrechtenschendingen? Een blik op het CV 6 van Adriane biedt aanwijzingen:

Vanaf 02-03-1992 was Adriana (o.a. coördinerend) vice-president van de Rechtbank 's-Hertogenbosch en vanaf 30-01-2002 ook nog eens van die van Den Haag. Het kan haast niet anders of ze moet kennis hebben van de diverse processen 7 waarin Baybaşin is betrokken. We praten immers niet over een "gewone" rechter, maar degene die ook op (intern) bestuurlijke niveau een sleutelpositie vervult.

En zelfs al heeft ze die kennis niet (Wouter Bos, die van de zonnebril 8 en sneeuwkettingen 9 lijdt immers ook aan Alzheimer en wordt desondanks gepromoveerd) dan nog heeft het HHC bij deze haar geheugen opgefrist. De verwachting is dan ook dat haar eerste daad op 1 september a.s. het oppakken van het dossier van de politieke gevangene Baybaşin zal zijn. Als er immers één grove mensenrechtenschending is, dan is het die zaak wel.