Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Voorspel en climax precox
Abe de Jong (64) is brigadier bij de politie te Amsterdam. Vanuit zijn functie had hij al eerder opgetreden als getuige in strafzaken, dus hij kende het klappen van de zweep in de dark-rooms. Omdat de persvoorlichting vooraf had aangekondigd dat de rechter had besloten dat er geen opnames mochten worden gemaakt moest dit per geval beoordeeld worden. We Are Change heeft dan ook gevraagd of deze heer bezwaar had tegen videoregistratie van zijn getuigenverklaring. Dat was niet het geval. Vervolgens werd aan het hoofd communicatie van de rechtbank gevraagd om toestemming van de rechter.

Maar wat gebeurde? In plaats van naar de rechter te stappen liep deze ambtenaar op de getuige af en adviseerde hem om géén toestemming te geven, omdat het daarmee eeuwig op internet vast zou liggen. De getuige begon te twijfelen. Dus stapten wij, als onafhankelijke media, samen met het hoofd communicatie, op Abe af om hem te vragen naar zijn positie. Als agent weet hij dat verklaringen geregistreerd worden. We legden uit dat het dus toch wel op internet kwam en dat hij dan beter kon kiezen om zijn eigen woorden te laten registreren dan de interpretaties van journalisten. Bovendien zou hij geen kopie van zijn (eigen) verklaring ontvangen, dus het bewijs was in zijn eigen belang.

Opnieuw wilde hij toestemming geven en toen besloot de communicator de advocaten in te schakelen en naar de rechter te stappen. Ook de tweede keer werd de toestemming ingetrokken. Abe is namelijk nog werkzaam en heeft liever geen internet-bewijs. We hebben dan ook geen formele goedgekeurde opnames. Maar niet getreurd. Uw HHC-verslaggever heeft drie academische studies achter de rug met evenveel college uren en aantekening oppennen ervaring. Hij kon de griffier dan ook goed bijhouden.


Abe de Jong (64)
maandag 09:30-11:00K. van Woudenberg11:00-16:00R. Beth
dinsdag 09:30-12:00A. de Jong 13:00-16:00K. Maasdam
woensdag 09:30-12:00J. Bruggenwirth 13:00-16:00Chr. de Graauw
donderdag09:30-12:00F. Teeven 14:00-16:00J.L.M. Neijndorff
vrijdag 09:30-? E. Broersma 13:00-16:00J. Demmink

In de periode 1985-1995 werkte Abe bij de jeugdpolitie van bureau Overtoom te Amsterdam. In het bijzonder op de afdeling die zich bezig hield met pedofilie. Hij had zo'n 25-30 collega's. De afdelingen omvatte de sociale opvang inzake de wegloopproblematiek van minderjarigen, kindermishandeling, en preventie jeugdcriminaliteit. Hij rouleerde over deze afdelingen. Abe's werkzaamheden waren met name gericht op de criminaliteit. Ze werkten in koppels. En deze koppels controleerden de prostitutie. Zowel van meisjes als jongens. Voor de jongens was één koppel voldoende. Er werd hoofdzakelijk controle uitgevoerd bij de bekende clubs. Voor de jongens waren er maar vijf clubs bekend.

De werkzaamheden hielden in dat het koppel op controle langs ging (en ook naar binnen). Meestal 1x per week, maar soms ook minder frequent, eens per 2 of 3 weken. We bezochten op een avond dan zo'n 2 tot 4 clubs. Door de leidinggevende (o.a. de heren Roosjen en Ras) werd aangewezen welk koppel waar naar toe ging. Dat was meestal in de avond tegen de nachtelijke uren. Er werd dan gekeken of er minderjarigen in de clubs aanwezig waren. En dat kwam niet vaak voor. "Maar de eigenaren wisten ook wel wanneer de controles kwamen." De leeftijd van de minderjarigen was 17 jaar + 9 (later of +8) maanden. Hij heeft geen 14-15 jarigen aangetroffen.

Wanneer ze minderjarigen aantroffen dan gingen die mee naar het politiebureau om daar de problematiek te bekijken. Het beleid was hoofzakelijk preventief optreden en om zicht te krijgen op de situatie. Er waren geen sancties voor de eigenaren van de clubs. De club eigenaar kreeg hooguit een waarschuwing. "Bij mijn weten is er nooit verder gegaan dan een waarschuwing."

Buiten die clubs werd voornamelijk geprostitueerd op de openbare weg van het CS en Rembrandtplein. Deze jongens werden gecheckt op hun achtergrond. In die tijd waren er veel buitenlandse jongens. Ze konden zich allen identificeren met legitimatie. "Ze stonden daar niet om ijsjes te verkopen." Wij spraken ze aan en controleerden hun leeftijd. Soms namen we ze mee om het verder uit te zoeken op het politiebureau. We probeerden dan te voorkomen dat ze zich daar opnieuw zouden gaan begeven.

Het beleid werd bepaald door de gemeenten en niet door de politie. Voor zover daarover overleg was is Abe daar niet bij betrokken geweest. Hij was uitvoerende. Er was geen specifiek beleid. Er werd alleen gecontroleerd op de aanwezigheid van minderjarigen. Prostitutie was destijds niet strafbaar en werd toegelaten. "Het (prostitutie, aanvulling mr. Houtzagers) werd zéker gedoogd." Op de vraag of er wel vaker mensen als Maasdam (in 1997 veroordeeld tot 3 jaar) werden veroordeeld werd ontkennend geantwoord. Een club is nooit gesloten. "Ik ben dat niet tegengekomen en bij de dames al helemaal niet."

Hoe vaak heeft u minderjarigen aangetroffen? Meestal waren ze net onder de 18. 13-14 jaar kwam ik daar niet tegen. De derde laag van een pedonetwerk daar moet ik het antwoord schuldig op blijven. Dat weet ik niet. Ik ken alleen de clubs en in het openbaar het CS en Rembrandtplein.

Opvallend was dat de auto's die de jongens oppikten meestal geblindeerde ramen hadden, waarvan je niet kon zien wie er in zat. Of dat het lease-auto's waren. Dat laatste is opmerkelijk, maar daarover werd niet doorgevraagd: hoe zie je aan de buitenkant of een auto lease of koop is? Zijn er dan kentekens geregistreerd? Kent u sommige van de eigenaren? Maar nee, alles wat verduidelijking kon geven werd niet gevraagd.

Ook werd niet gevraagd of er bij dat wekelijkse bezoek van de politie aan de clubs bekende "gebruikers" waren gezien, zoals bijv. chantabele justitiemedewerkers of misschien wel een prins. Maar nee, ook die vragen werden angstvallig vermeden. Wel herinnerde Abe zich dat hij Bart een keer uit een bed in zo'n club heeft gehaald, maar uit welke club of in welk jaar dat weet hij niet meer. Wat Bart daar deed dat kon je wel raden, maar daar was Abe geen getuige van geweest. Hij heeft hem niet bezig gezien.

Tot slot vertelde Abe nog dat hij Bart van Well wel kende. Hij had hem 2-3x gesproken. "Bart is een 15-jarige jongen." (Dat moet dan één van de 5 zijn geweest, red.) Er liepen in die tijd veel minderjarigen van huis weg. Dan deden de ouders aangifte van vermissing. Dat kwam dan op de telex en werd eruit gehaald als de indicatie Amsterdam was. Daarvan hielden wij een administratie bij... (Oops foutje) ... en er werd ook wel actief naar gerechercheerd. Om ze te vinden. Dat behoorde o.a. tot mijn taken.

Hebt u Bart gevonden? Ik heb Bart gesproken. Op politiebureau Overtoom. Hij was vrij fors en had het postuur van een 16-17 jarige. Maar na hem gesproken te hebben wilde hij niet terug naar huis.

Op de vraag van de rechter of er ook contact was geweest met de ouders vertelde Abe dat hij contact had gehad met de vader. Maar omdat Bart "vanwege controverse thuis" niet terug wilde werd hij onder gebracht bij het JAC (Jongeren Advies Centrum) en raakte daarmee uit het zicht van de politie. Wel heeft hij Bart enkele jaren later werkzaam aangetroffen achter een bar in de Paardenstraat.

Van het Rolodex-onderzoek weet hij echt niets. Hij kent de naam, maar dat werd onder embargo uitgevoerd.


Karel Maasdam (73)
maandag 09:30-11:00K. van Woudenberg11:00-16:00R. Beth
dinsdag 09:30-12:00A. de Jong 13:00-16:00K. Maasdam
woensdag 09:30-12:00J. Bruggenwirth 13:00-16:00Chr. de Graauw
donderdag09:30-12:00F. Teeven 14:00-16:00J.L.M. Neijndorff
vrijdag 09:30-? E. Broersma 13:00-16:00J. Demmink

Karel Maasdam is een verhaal apart. Hij had wel een aangetekende brief ontvangen maar die niet gelezen. Hij had geen zin om te komen. (En dus had hij hem wel gelezen anders had hij niet geweten wat er in die brief stond.) AD-journalist Koen Voskuil had al eerder contact gehad met Karel en kreeg hem aan de telefoon. Uiteindelijk is Koen hem op gaan halen en om 13:00u kwam hij met Karel aanzetten.

En dan gebeurt iets wat kenmerkend is voor dit circus. Advocaat Martin de Witte liep naar Karel toe en deze deinsde achteruit. De twee hadden nog nooit contact gehad. (Overigens heeft Martin ook met de andere getuigen vooraf geen contact gehad.)

Wat er stond was een schriele kip, waardoor duidelijk werd waarom Raphaël Beth gisteren verklaarde dat Karel dreigde met Raphaël. Karel leek zelf wel een 14-jarig jongentje zo verschrompeld zag dit onderkruipsel er uit. Voor hem waren de jongens vast niet bang geweest.

Na controle van naam, leeftijd, woonplaats stelde Karel met grote zekerheid vast niet gefilmd te willen worden. De rechter legde geduldig uit wat de bedoeling van dit verhoor was: het een en ander uitzoeken over de jongensprostitutie in de jaren '90. En daarop reageerde Karel "Waarom krijg ik geen advocaat?" De rechter vroeg: "Vindt u dan dat u die nodig heeft? U bent geen verdachte in een strafzaak."

Karel wees in het rond naar alle zwarte toga's en zei: "Kijk eens wat een Karnaval!" Hij geloofde niet in God en wilde geen eed of belofte afleggen. "Ik beloof niet dat ik de waarheid zeg." De rechter wees advocaat de Witte op de mogelijkheid van gijzeling bij een weigerachtige getuige (Demmink, je bent gewaarschuwd, red.) maar daar zag Martin van af. Hij verwachtte geen zinnige uitspraken te kunnen krijgen uit deze demente man. Opgelucht vroeg Karel: "Hoe kom ik nou weer thuis?"


Nabeschouwing
Uw HHC-redacteur heeft grote moeite met deze gang van zaken. De trouwe lezer weet dat ik arts ben 1. Weinigen van u weten dat ik (althans vroeger) een grote kennis bezat over de neuro-wetenschappen. En niemand van u zal weten dat ik de tweede auteur ben in een wetenschappelijk artikel over onderzoek naar dementie 2. Ik meen een wat meer gefundeerde "klinische blik" te hebben dan de eerste de beste advocaat die deze man nog nooit heeft gesproken.

Het cognitieve functioneren van deze man was meer dan adequaat en een schat aan informatie had bevestigd kunnen worden. De man was naar mijn mening bang, brutaal, maar niet dement. Ik wil dan ook uitdrukkelijk stellen dat ik niet tot de wederpartij behoor. Een advocaat hoort te weten wie zijn getuige is en wat hij als antwoorden van hem/haar kan verwachten. Daarvan was geen sprake, integendeel. Noch bij Koos, noch bij Karel was er enige anticipatie of voorbereiding te bespeuren. De beoogde waarheidsvinding wordt hiermee geweld aan gedaan.


Meer info
• Twitter Saskia Belleman (Telegraaf) 3
• Twitter Koen Voskuil (Algemeen Dagblad) 4
• Algemeen Dagblad: Afgekeurde getuige 5
• Telegraaf: Jongensprostitutie ongemoeid gelaten 6
• Micha Kat: Sfeer totaal vergiftigd 7
• Nico van den Ham: Getuigenverhoren dag 2 8
• Loyalist: Waanzin tijdens pedoverhoren 9
• Barracuda: getuigen 10




author: Ton   |   published: 19.04.2016   |   updated: 19.04.2016   |   comments: allowed

20.04.2016
Getuigenverhoor
RB Amsterdam
 
20.04.2016
Uitspraak smaadzaak NOS
Rechtbank Utrecht
 
21.04.2016
Getuigenverhoor
RB Amsterdam
 
22.04.2016
Getuigenverhoor
RB Amsterdam
 
25.04.2016
The Prison Show
Live radio
 
??.04.2016
Boekpresentatie Gerritsen
ISVW Leusden
 

zie ook:
Demmink Procedures
updated: 03.03.2014

Strafzittingen OM