Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Op 29 maart is het Jasper S. tribunaal gestart (zie requisitoir).

Op pagina 4 stelt het OM: "Complotdenkers hebben veel schade aangericht in hun ongefundeerde kruistocht tegen een vermeende doofpotaffaire." De zogenaamde "complotdenkers", waar ik kennelijk toe behoor, maar mijzelf beslist niet toe reken, zijn pas in het geweer gekomen nadat het OM volledig vast was gelopen. Het stigmatiseren met "complot" is onjuist. In ieder geval is mijn doelstelling slechts het falen (en dat is menselijk) maar vervolgens het verdoezelen (en dat is kwalijk) aan het licht te brengen.

Op pagina 8 zegt de OvJ "Ik heb overwogen in hoeverre het gebruik tijdens mijn requisitoir van digitale ondersteuning middels foto's en sheets bij zou kunnen dragen aan de duidelijkheid." Ik zal u laten zien hoe dat wèl kan bijdragen.

Vanuit Paradiso fietsen Wietse en Spencer met Marianne achterop naar Buitenpost waar een zwarte herenfiets wordt meegenomen; het slot wordt opengemaakt door de fiets te laten stuiteren. Dat Marianne zelf een fiets wil, is niet gek want beide jongens zijn al behoorlijk op na een hele dag alcohol drinken en feestvieren. De band loopt steeds leeg en het fietsen zal niet echt snel gegaan zijn gedurende de 5,2 km vanaf Kollum. In Kollum hebben ze nog even staan wachten bij een bankje. Omstreeks 01.50 uur komen ze aan bij de sportterreinen De Swadde aan de Jeltingaleanne in Buitenpost (p.107).

Bij de sportvelden aan de Jeltingaleane staat een lantaarnpaal; op de Keningswei is verder geen verlichting. Marianne vertrekt omstreeks 01.55 uur op de fiets zonder verlichting en gaat over het fietspad richting de tunnel; tot aan de plaats delict is dit een afstand van ongeveer 1200 meter. Marianne neemt het besluit alleen verder te fietsen en fietst hard; ze is bang in het donker en de afstand zal in minder dan 5 minuten afgelegd zijn.

Vanuit tegenovergestelde richting komt de verdachte aangefietst zonder verlichting richting Buitenpost. Hij ziet verderop in het schijnsel van de lantaarnpaal twee jongens staan; Spencer en Wietse hebben niemand gezien en dat kan ook kloppen want ze kijken het donker in.

Uit Dynacap blijkt dat juist in die periode vrijwel geen getuigen in die omgeving geweest zijn. De verdachte was ook al omgedraaid voordat de beide jongens hem konden zien.

De aandacht van verdachte wordt plotseling getrokken door "een schim van een jonge vrouw" en haar jonge gelaat en contouren. Hij voelt dat "syn stimming hielendal omslagt" en denkt "Dy is fan my (fannacht)". Hij kent haar niet; weet geen leeftijd maar vindt dat ook niet van belang. Hij heeft zijn fiets gelijk omgekeerd en moet echt hard fietsen om haar in te halen. Hij is vanaf dat moment gericht op het hebben van seks en voelt de adrenaline door zich heen stromen.

Marianne gaat de weg op en fietst links de rotonde over op het moment dat de verdachte de tunnel nog door moet. Hij verklaart dat ze de tunnel waarschijnlijk mijdt uit een soort "voorzorgsmaatregel"... Hij ziet haar het fietspad weer op rijden en gaat zelf door de tunnel om haar in te kunnen halen. Hij nadert haar aan de linkerkant.

Hij ziet dat Marianne zich omdraait met een angstig gezicht; zij schrikt en zegt "Wa bist do?". Verdachte fietst naast haar en doet onmiddellijk zijn rechterhand om haar hoofd heen, trekt haar naar zich toe en remt af. Half vallend komt de verdachte tot staan met zijn fiets die op de grond valt tussen hem en Marianne in. Marianne begint te schreeuwen en hij doet zijn rechterhand voor haar mond. Zij bijt hem in de ringvinger en er komt bloed uit de wond. Een bloeddruppel van de verdachte komt waarschijnlijk op de rechtermouw van de jas van Marianne (zie ZD18).

Mogelijk dat Marianne de verdachte ook gekrabd heeft omdat DNA van de verdachte onder haar vingernagel is aangetroffen; het precieze moment is niet vast te stellen. Nu pakt hij haar vast met links, veegt zijn hand af, pakt zijn zakmes en zet dit tegen haar keel aan. Hij houdt haar goed vast, dicht tegen zich aan gedrukt en verplaatst met de rechterhand de fiets van Marianne naar de sloot. Van de fiets zijn destijds wel vingerafdrukken genomen maar die zijn onvoldoende gewaarmerkt en bleken niet voor identificatie geschikt. (zie ook p. 805).

Verdachte verklaart dat hij op dezelfde manier zijn eigen fiets aan de overkant van het fietspad in de greppel neerlegt; dit alles om geen onnodige aandacht te trekken. Gelet op de bevindingen van het 3D team naar aanleiding van het gevonden trapperspoor in de sloot, dat niet afkomstig kan zijn van de fiets van Marianne, neem ik aan dat verdachte zich mogelijk vergist heeft waar hij zijn eigen fiets heeft neergezet.
De fietsen bevinden zich enkele meters voorbij de boomwal bij een weiland met afrastering. De verdachte bekijkt de mogelijkheden waar hij met Marianne naar toe kan gaan en besluit dan het weiland in te lopen aan de andere kant van de boomwal. Dit is een aantal meters terug. Het mes houdt hij steeds in de rechterhand tegen haar hals en hij drukt Marianne met links stevig tegen zich aan. Onder dwang stapt ze de greppel in en Marianne laat hier een voetspoor achter. Voorbij de greppel loopt de verdachte met Marianne meer naar links richting de boomwal (foto 199, p. 590/591). Op de foto's is te zien dat het loopspoor d en e evenwijdig aan elkaar het weiland in gaat.

Dit weiland is hem bekend, zoals hij verklaart bij de psychiater, maar niet bij de politie. Ik vind het aannemelijk dat verdachte het weiland en boomwal kent want anders loop je geen 110 meter verder het weiland in, naar de plek waar de boomwal een bocht naar links maakt. Het weiland ligt niet ver van zijn eigen boerderij en hij kent de situatie daar op zijn duimpje; zijn leven lang woont hij daar. Op de fiets ligt de Keningswei 3,3 kilometer van zijn woning. Die plek achter in het weiland is dus bewust gezocht om de gelegenheid te hebben voor de verkrachting zonder gezien of gehoord te worden.