Gisteren (03-07-2017) werd -verlaat- het op 30-06-2017 uitgesproken 1 vonnis (fraai ge-anonimiseerd) gepubliceerd 2.

Het volledige vonnis is inmiddels bekend. Het zijn 40 pagina's geworden waarin extreem gedetailleerd wordt uitgeschreven waarom de Staat der Nederlanden meent 1,5 miljoen euro te moeten stelen/helen. Kennelijk zijn veel woorden nodig om zogenaamd bewijs te construeren. Uit de (zakelijk weergegeven) toegevoegde bewijsstuk Bron B, bijlage D-8 pagina 331-333 blijkt echter dat niet het OM, maar Baybasin gelijk had. Het had allemaal niets met drugs te maken. Het was een gewone zakendeal.

In 1997 had ik in verband met een bouwproject behoefte aan een lening.
Vanwege de economische crisis van 1996/1997 kon ik bij de banken geen lening krijgen.
Als onderpand voor mijn schulden heb ik in mei 1997 drie kadastrale aktes van mijn percelen grond overgedragen aan [EG].

Verklaring [AS] op 29-04-1999

Daarmee is eigenlijk alles gezegd. De overige 40 pagina's kunnen de schredder van Anoushka in. Niets bijzonders. Een zakelijke transactie. Een normale hypotheek, zoals wij die hier in Nederland ook kennen. En als je die niet terugbetaald dan stuurt de bank een deurwaarder op je af met een stel potige, kale, gewapende mannen van de politie om je huis leeg te halen, je op straat te gooien en je huis onder de marktwaarde te verkopen. Dagelijkse kost gewoon in Nederland.

Waar de rechters verder mee de mist in gaan is dat ze een onjuiste interpretatie geven van de omstandigheden. Die kennen ze ook niet, want ze hebben alleen maar rechten gestudeerd. Eigenlijk zouden ze niet bevoegd moeten zijn om te oordelen, en zich moeten laten informeren door deskundigen op het Turkse bancaire wezen, de Turkse stijl van zakendoen en de Turkse cultuur. Dat is allemaal niet gebeurd. Ze denken het zelf wel te weten.

De gegevens van CBS van voor 2003 blijken onvolledig 3, maar aangezien ik in die periode zelf mijn eerste huis in Amsterdam kocht kan ik me het een en ander nog wel herinneren, inclusief de blunders van ABN-AMRO.

In de jaren 1996/1997 was er inderdaad een economische crisis. Na een diepterecord uit januari 1994 op de tienjarige staatsleningen van 5,51 procent schommelde ook in Nederland de woningmarkt en waren hoge hypotheekrentes niet ongebruikelijk.

De oliecrisissen, u weet wel, de ongestrafte afpersing van het Westen door de OPEC, leidde tot instabiliteit op de financiële markten. In 1980 verloor de Lira in een keer 3-nullen toen die werd vervangen door de Yeni (nieuwe) TL. En tussen 1996-2001 vervijftienvoudigde de waarde 4. In 1997 gingen de hypotheekrentes in een keer weer omhoog 5.
In 1 jaar (1996-1997) was de inflatie in Turkije 100% 6. 100% / 12 maanden = 8,3% / maand. Dan is een gevraagde rente van 7% per maand dus uitermate schappelijk. Feitelijk leidde Baybasin daardoor verlies in plaats van winst. Maar goed, dat kan geschiedenisleraar Mark Rutte u allemaal beter uitleggen, als hij niet 10 jaar over zijn "studie" had gedaan.

Eigenlijk moet u nog veel meer weten. Hoe de een na de andere overheidsambtenaar een eigen bank of eigen universiteit begon. Met subsidie en belastingvrijstelling. Een beetje op grote schaal de kleine schaal graai ZCP-mode die we hier in Nederland onder ambtenaren gezien hebben. Zoals bijvoorbeeld de arts die autopsie op het lichaam van de Turkse President  † 1993  verrichtte 7 zich zelfs vanuit het niets kon veroorloven om enorme lappen grond op te kopen en kostbare universiteitsgebouwen met miljoenen apparatuur kon neer zetten. Of hoe de een na de andere privé bank wel het geld incasseerde, het wegsluiste en zich vervolgens failliet liet verklaren. Maar dat valt buiten de scope van dit verhaal.

Het vonnis komt er samengevat op neer dat:

Getuige AS is uit vrije wil een hypothecaire lening aangegaan.
En dat hij niet aan zijn betalingsverplichtingen kon voldoen.

De man wilde snel rijk worden. Heeft gegokt en geleend, zoals veel tijdgenoten deden. Dat is geen afpersing. En als het dat wel is dan mogen ze hier in Nederland iedere bank, deurwaarder, verzekeraar, belastingdienst en het BKR oppakken.

Maar we moeten nog wat cultuur perspectief aanbrengen. Een conversatie in het Turks loopt aanzienlijk anders dan in het Nederlands. Laat mij een ander persoonlijk voorbeeld geven. In 2006 had de Opperrechter van de Turkse Hoge Raad last van een buurman in één van zijn zomerhuisjes. Hij nodigde de OvJ van het district Balıkesir 8 uit voor een lunch en de volgende dag was de lastige buurman vertrokken en stond zijn huis te koop. Over afpersing gesproken. Dit is overigens dezelfde rechter (TC: 13391017588) die mijn dochter ontvoerd heeft, gegijzeld houdt en al mijn bezittingen heeft gestolen, valsheid in geschrifte pleegt, etc.

Dan moeten we ook nog even wat meer tijdsperspectief aanbrengen:
•     DEC 1995 - Baybaşin wordt onrechtmatig gearresteerd in Nederland.
•     DEC 1996 - Hij vroeg asiel aan en de politieke gevangene kreeg huisarrest.
•     MEI 1997 - AS gaat in Turkije een hypothecaire lening aan.
•     JUN 1997 - Demmink wil op vakantie en er verschijnt een telefoonnotitie.

• 28 OCT 1997 - RBBRE - Baybasin mag niet worden uitgeleverd.
• 28 OCT 1997 - Tappen begint en Baybasin "start zijn criminele activiteiten"
• 27 FEB 1998 - Voor het eerst contact tussen NL en TR politie.
• 27 MAR 1998 - Tweede arrestatie Baybasin in Lieshout.
• 29 APR 1999 - Proces Verbaal van de verklaring van AS.

"De 3 afschriften uit het kadaster die u mij toont behoren bij deze overdrachten.", aldus de verklaring. Je zou denken dat afpersing een klacht-delict is. Dat je zelf in 1997 spontaan aangifte doet en zelf de bewijsstukken meeneemt. En niet pas in 1999, wanneer je er om gevraagd wordt (of is het afgedreigd/omgekocht?). De vermeende aangifte is niet terug te vinden. Maar uw HHC-redacteur is onvoldoende bekend met het Türk Ceza Kanunu 8. En deze Nederlandse rechters naar alle waarschijnlijkheid ook.

Want we moeten niet vergeten dat dit alles zich in Turkije afspeelt, waarbij Baybasin een alibi heeft. Hij zat gevangen in Nederland. Baybasin had de Demmink-troefkaart moeten uitspelen en zeggen dat hij sinds 1992 niet meer in Turkije geweest. "Mijn agenda's zijn of door de werkster of door de politie inval verdwenen. En als pas jaren later cheques opduiken dan blijken die door mijn secretaresse met typex te zijn doorgehaald waarbij van lira marken zijn gemaakt."

Maar in dit geval wordt het bewijs aangeleverd. Niet door maar aan de aangever? Zelfs als ik of Adèle volledig panklaar bewijs aanleveren aan een Nederlandse officier van justitie doen ze geen donder. Dus waarom hebben ze nu wel zelf bewijs (op 3000 km afstand) gezocht en klagen ze wel aan? Heeft Nederland wel zèlf naar bewijs gezocht? Of was het Turkije? Hoe zit het nu met ne-bis-in-idem? Waarom wordt pas in 1999 het "slachtoffer" opgespoord en onder druk gezet (door het OM) om een valse verklaring te geven? Waarom werkte Turkije toen plotseling wel mee aan het rechtshulpverzoek? En anno 2017 niet?

En dan hebben we het er nog niet over gehad dat de waarde van de appartementen enkel is vastgesteld door de (één) aannemer, die zelf failliet is gegaan. En dus blijkbaar niet over een al te best financieel inzicht beschikt. Eén bewijs is geen bewijs.

We hoeven niet te bewijzen dat Baybasin strafbaar gehandeld heeft.
We hoeven zelfs niet te bewijzen dat het iets met drugs te maken heeft.
Het enige wat we moeten bewijzen is de hoogte van de winst.

Leugenaar AG Roelofs op 19-05-2017 9

Met slechts één (belanghebbende) verklaring van een aannemer is hij daarin niet geslaagd. Integendeel. Baybaşin heeft aan deze hypotheciare leningverstrekking, gezien de inflatie, slechts een verlies over gehouden. De disproportionele inbeslagname in 1998 in opdracht van Demmink is kwaadaardig, onrechtmatig, frauduleus en crimineel. En die criminelen lopen nog steeds vrij rond en borrelen vrijwel dagelijks op kosten van de belastingbetaler.

En onze rechters en de media 10 doen aan dit complot allemaal mee. Zonder enige kennis van zaken, of überhaupt maar ter zitting aanwezig te zijn geweest, pompen ze de centraal geredigeerde leugenachtige staatspropagande met grof geweld in uw hersenen.

De Bossche rechters hadden 40 bladzijden nodig om hun onkunde te verbloemen. En om uit te leggen waarom de "afgeperste" [AS] zijn 1,5 miljoen dan niet terug krijgt maar de staat dit inpikt. Dat is dan toch heling?

Diederik Aben heeft vanmiddag 1700 pagina's er voor nodig om uit te leggen waarom de overheid/overheden (Nederland in collaboratie met Turkije) niet corrupt zou zijn. Hij zal daarin absoluut en relatief falen. Buiten iedere gerede twijfel. De man is slechts een jurist. En dan waarschijnlijk ook nog met een persoonlijk IRT-belang. De vraag blijft wat de rechters van de Nederlandse Hoge Raad zullen begrijpen/beslissen over deze Turkse aangelegenheid.