Afgelopen week hebben zes oud-gevangenisdirecteuren de Hoge Raad en het Parlement verzocht om strafvervolging in te stellen tegen het Ministerie van Justitie 1.

Het werd zaterdagavond gepubliceerd in diverse media waaronder het NRC 2 de Volkskrant 3 het Katholiek Nieuwsblad 4 de Telegraaf 5 en NOS Teletekst 6. Bij de meesten kwam het pas in de avond op de website te staan en was het de volgende ochtend al weer verdwenen. Weinig mensen hebben het gelezen, laat staan begrepen.

Het haalde wel het journaal op de radio waarna het AD 8 het alsnog onder de aandacht bracht, gevolgd door een witwas artikel 9. Geen aandacht voor de boodschap, maar aandacht voor de boodschapper. De aloude tactiek van Kill the messenger.

Eén van de ondertekenaars is Bart Molenkamp, die we nog kennen uit de getuigenverhoren in April j.l. te Utecht. Ik raad u aan zijn verklaring 10 nog eens te lezen en ook de feiten opbrengst 11 met daarin weergegeven links te bestuderen.

Ik ken Bart inmiddels persoonlijk. Hij is politicoloog 12, oud directeur van een Penitentiaire Instelling (Bijlmerbajes) en verantwoordelijk geweest voor vele honderden personen. Geen kleine jongen dus. Ook uit gesprekken met ex-gedetineerden is mij gebleken dat het gaat om een integer man met een groot verantwoordelijkheids- en rechtvaardigheidsgevoel.

Hij is nu een paar jaar gepensioneerd en zou zijn zorg voor een rechtvaardiger en veiliger Nederland achter zich mogen laten. Maar dat doet hij niet. In "Dit is de Dag" 13 legt hij zelf uit wat hem motiveert/drijft.

;

De club maakt zich zorgen om de rechtsstaat: "Wij hebben lang bij justitie gewerkt met verbazing deze ontwikkelingen gezien. Wij hebben altijd gedacht dat we geen onderdeel uitmaken van een soort maffia-organisatie." Het zijn ook niet zomaar wat mensen van de werkvloer, die in de kantine lopen te roddelen, maar de mannen met de allerhoogste positie in de ten uitvoer legging van de rechterlijke vonissen. Bijvoorbeeld vergelijkbaar met regionale hoofdcommissarissen bij de politie.

Het gaat om de top. Mannen die departementaal overleg hebben. Onder hen zitten zelfs oud DG's (Directeur Generaal) van het Ministerie van Justitie, die werkzaam zijn geweest op hetzelfde niveau als de hoofdverdachte, de oud SG Joris Demmink. En deze mannen weten verdraaid goed dat je niet zomaar een valse aangifte kunt doen. Dat zij toch naar buiten treden moet dan ook zeer serieus genomen worden.

Opvallend is het dan om te zien dat aan het belang van de boodschap wordt voorbij gegaan en alle focus van het Ministerie zich richt op de boodschapper. Ze zouden "rancuneus" zijn. Dat geeft het niveau van ons Ministerie aan. Zeurende kleuters die bij gebrek aan argumenten beginnen te schelden. Maar zelfs al zouden de heren rancuneus zijn (quid non), dan nog zijn deze lui niet zo dom om daarvoor strafrechtelijk risico te gaan lopen. Wat de motivatie van de boodschappers ook is (en ik geloof inderdaad dat het hen enkel te doen is om rechtvaardigheid en het herstel van vertrouwen in de rechtsstaat) het doet niets af aan de inhoud van de boodschap.

Wat veel belangrijker lijkt is het gegeven dat ex-minister Donner (van justitie en nog een heleboel andere functies die kennelijk geen kwaliteit vereisen) de media letterlijk heeft bedreigd. Het staat zwart-op-wit in het vonnis van de RVDJ tegen o.a. Jeroen Pauw (zie punt 9 in het artikel over de Gay-krant 14), dat:

de minister

alle hem ter beschikking staande juridische middelen
(uiteraard op kosten van de belastingbetaler, red)
zal gebruiken

Als die bedreiging geen strafbaar feit meer is dan moet ik mijn rechtenstudie maar eens overnieuw doen. En Donner zeker ook. Want het gaat verder: In dat zelfde rechterlijke vonnis hebben mr. R.W.L. Loeb, mw. F.W. Dresselhuys, prof. dr. mr. B. de Gaay Fortman, prof. drs. E. van Thijn en mw. drs. B.L.W. Tillema eveneens vastgesteld dat het om een organisatie gaat. Een CRIMINELE ORGANISATIE dus, waarbij we het Ministerie van Justitie bedoelen.

De geruchten, niet in de laatste plaats gesteld onder ede tijdens de Utrecht verhoren, stellen dat ook binnen het Ministerie een spreekverbod zou gelden op straffe van ontslag. Geen worder dat de waarheidsvinding daarmee sterk afhankelijk wordt van mensen die diep in Justitie zaten, maar nu ze daar eenmaal zijn vertrokken, niet meer bang hoeven te zijn voor deze chantage. Dat heeft dan ook niets met rancuneus te maken maar met integriteit. Dat is iets wat bij het Ministerie kennelijk ontbreekt.

Parlement versaeckt uwe saeck niet!

*** UPDATE ***

1. RECTIFICATIE: Het Algemeen Dagblad bracht dit nieuws als eerste op het internet.


2. RECTIFICATIE: Bart Molenkamp was directeur van de penetentiaire inrichtingen regio Zuid (Brabant en Limburg).


3. We Are Change Rotterdam vraagt minister Opstelten om zijn commentaar op de aangifte tegen hem.