"Als cassatierechter beantwoordt de Hoge Raad rechtsvragen en draagt zo bij aan de ontwikkeling van het recht en de rechtsbescherming. Ook zorgt de Hoge Raad voor rechtseenheid. Zo vervult de Hoge Raad een belangrijke maatschappelijke taak. Om dat zo goed mogelijk te doen, stelt de Hoge Raad zich dienstbaar aan de samenleving op." 1

Sinds 1 maart 2016 2 zit de Hoge Raad in een nieuw gebouw 3. Na ruim anderhalf jaar was dit de eerste keer dat er weer eens openbaar (wettelijk verplicht) uitspraak werd gedaan. En uit der aard was uw HHC-redacteur daarbij aanwezig.

Vorige week was de Hoge Raad nog in het nieuws. Drie oud-directeuren van het Ministerie van Justitie stonden daar voor de deur om aandacht te vragen voor de POLITIEKE GEVANGENE Hüseyin Baybaşin. 4. Stelt u zich dat eens voor. Beschaafde mannen op leeftijd, allemaal universitair afgstudeerd, namens het ministerie leidinggevend aan en eindverantwoordelijk voor een organisatie van meer dan duizend man. Geen kleine, of domme jongens dus. En deze kwamen op voor een man die al 22 jaar in hun gebouwen zit opgesloten.

Nimmer hebben ze hem de sleutel gegeven om hem vrij te laten. Altijd hebben deze eindverantwoordelijken hun verantwoordelijkheid voor de wet gedragen. En dat doen ze nog steeds. Maar als uitvoerder van de wet hebben ze wel twijfels gekregen over de wetgevende en rechtsprekende macht met betrekking tot hun gevangenis inwoners. En als iemand dat kan weten zijn zij het wel.

Maar ja, twijfel hebben aan de overheid dat mag niet. Onze Bilderberg getrainde minister van binnenlandse zaken Jonkvrouw Kasja Ollongren ziet dat als nep-nieuws 5. Een complot van buitenlandse (alsof ze zelf zo raszuiver autochtoon is) mogendheden om ons land te destabiliseren. En daarom moet ieder ander nieuws, dat niet afkomstig is van het ANP of het overheidsgecontroleerde NU.nl 6 openbaar opinieloos blijven.

Er stonden vandaag twee bijzondere uitspraken op de rol: De zes van Breda 6 en Levenslang gestraft 7. En aangezien het HHC inmiddels meer dan vijf jaar bestaat en met duizenden publicaties, waarbij tenminste 1.160 keer naar de HR is gerefereerd, en daarmee als meest toonangevende HR-criticus kan worden gezien, kon uw HHC-journalist op deze heugelijke eerste presentatie niet achterwege blijven. Er was keurig van te voren aangemeld, per email en telefonisch. En daarnaast was ook niet-schrijvend publiek gewoon welkom.

De belangstelling van de overige media was beperkt. NOS en Hart van Nederland stonden er met camera's, en Saskia Belleman 8 met haar zeer gewaardeerde twitter-verslagen. Een handjevol belangstellenden, vermoedelijk voor de zaak Faig B., en natuurlijk uw HHC-journalist met een T-shirt waarop onderstaande logo was afgedrukt. En voor de ingang stond het Comité Free Baybasin te flyeren.

Vooraf werd er even met de persvoorlichter doorgesproken waar deze uitspraken nou eigenlijk over gingen. Het was de TV-reporters niet helemaal duidelijk. En dat is dan best lastig als je daarna voor de camera's vragen moet stellen. Even later voegde de pers-raadsheer Matthias Borgers zich bij ons. We stelden ons keurig voor. Ton Hofstede. "En u bent van? HHC. "Oh ja." Blijkbaar kende hij me al. En iets vaags deed mij denken dat ik hem nog kende uit zijn academische loopbaan 9.

De zitting begon. Iedereen stond op en de raadsheren (ook vrouwen) kwamen binnen. Ze konden hun ogen niet van mij af houden. Ik weet nog steeds niet of dat door mijn aantrekkelijke gespierde uiterlijk en Jason Statham bouw kwam, dat door de scheurende naden van het T-shirt in toom werd gehouden, of door het logo wat erop stond. Vermoedelijk het laatste, want die spieren en brede schouders zijn door de jaren heen meer naar mijn navel afgezakt.

De zes van Breda 10, 11
Wat een teleurstelling voor de pers. Het NOS haakte af met vragenstellen. Dit was helemaal niet interessant. De uitspraak bleef in stand, ondanks dat de AG daartegen pleitte 12.

Verbijstering. De Hoge Raad volgde toch in 99% van de gevallen het advies van de AG? Waarom dan nu niet? Het werd niet gevraagd en al helemaal niet begrepen. Maar de Hoge Raad legt dat fijntjes uit in hun persbericht.

De 4e alinea werd door de voorlezend raadsheer, Jaap de Hullu, vice-president van de tweede strafkamer 13 anders geformuleerd: "De Hoge Raad zet in zijn uitspraak eerst het beslissingskader in cassatie en de begrenzingen daarvan uiteen. De Hoge raad toets alleen of de rechter het recht en de procesregels juist heeft uitgelegd en toegepast en of de uitspraak voldoende is onderbouwd en gemotiveerd. De Hoge raad doet géén nieuw onderzoek naar de feiten. Dat onderzoek, en de bewijswaardering, zijn voorbehouden aan de feiten-rechter. Anders dan in het middel en in de conclusie van de advocaat-generaal wordt verondersteld, is deze toets niet anders in zaken die na de herzieningsprocedure in cassatie aan de Hoge Raad worden voorgelegd."

Met andere woorden: het ging niet om een herziening maar om een cassatie. Meestal maakt de Hoge Raad zich er dan van af met een artikel 81 RO 14. Maar speciaal voor de lieve kijkbuiskinderen werden er deze keer 28 pagina's vol geschreven om uit te leggen dat onze rechtspraak "onfeilbaar" is en dat een corrupt OM rustig bewijs mag verdonkeremanen en de rechtsgang mag frustreren. Geen woord over dat laatste. Tot zover de rechtsbescherming, kerntaak van de Hoge Raad.

---

Levenslang gestraft 15, 16
Dan de zaak waarvoor het HHC was gekomen. Hoe zit het met het fenomeen levenslange gevangenisstraf, iets waar Nederland binnen Europa het enige (onmenselijk) afwijkende land is.

Deze specifieke zaak ging over Faid B. Maar omdat de HR een rechtsvormend orgaan is heeft deze uitspraak impact op alle overige zaken die over levenslang gaan, dus ook die van Baybasin of Hageman.

Levenslang is in 1870 als zwaarste alternatief voor de doodstraf ingevoerd. Voor een toelichting zie dit artikel 17 (paragrafen open klappen om te lezen). En dat ging redelijk goed totdat de herhaaldelijk afgezette minister Piet-Hein Donner er zich in 2004 mee ging bemoeien. Niet geheel ontoevallig speelde in die tijd de zaken Baybaşin en Demmink. De Turken chanteerden Nederland en eisten de doodstraf, of toch op zijn minst levenslange isolatie van Baybaşin. En de roep-maar-boe laffaard Donner gaf daar aan toe en verkwanselde onze rechtsstaat. Daarvoor werd deze afgezette politicus beloond met het hoogste rechtersbaantje wat alle bestuusrechtelijk aanklachten in de doofpot mag stoppen: vice-president bij de Raad van State. Over scheiding der machten gesproken...

Het Europese Hof, wat voorrang heeft op Nederlandse wetgeving, bepaalde dat dit in strijd is met artikel 3 EVRM. Oftewel, illegale wetgeving. Onze levenslang-wetgeving had dus nooit mogen bestaan. Oftewel nietig, want het vereiste van kenbaarheid stelt dat niemand veroordeeld kan worden dan door een wettige wet bepaald. Niet op basis van een onwettige wet. Waaruit kan worden opgemaakt dat de betreffende gevangenen een niet bestaande straf hebben gekregen.

Tja, hoe lul je dat recht? Laat dat maar aan onze overheid over. Als meester manipulators, wat we onlangs nog zagen bij de "onafhankelijke" rapportages van het WODC 18 is het volgende bedacht. We negeren gewoon dat Fred Teeven er voor gezorgd heeft dat verdachten geen eerlijke verdediging krijgen, we verzinnen een "publicatie" waarin Klaas Dijkhof belooft dat er na 27 jaar een herbeoordeling komt, en klaar is kees. Dat vinden deze raadsheren voldoende: de belofte van een politicus.

De juristen begrijpen er geen snars van 19, 20. En de aanwezige MSM-verslaggevers nog minder, maar dat om een andere reden. NOS 21, Eenvandaag 22, Hart van Nederland 23 en ANP-doorgeefluik NU.nl 24 geven braaf het persbericht en de propganada door.

Tijd dus om de pers-raadsheer om wat verduidelijking en een toelichting te vragen. Zes en een halve minuut na aanvang werd de zitting geschorst en konden de aanwezige journalisten naar de lobby waar Matthias klaar stond om de vragen te beantwoorden. Even stropdasje goed doen voor de camera en draaien maar. Een herhaling van wat er in de raadszaal gezegd was. Geen enkele vraag, geen verduidelijking.

De persvoorlichters stonden voor mij. Uw HHC-journalist stond braaf achter Hart van Nederland te wachten totdat hij aan de beurt was. De vragen reeds in gedachte geformuleerd en het opname apparaat reeds in standby in de aanslag...

En dat was fout. Die aanslag bedoel ik. Want daar kwamen twee bewakers aangestormd. Uit het niets. Blijkbaar hadden de raadsheren in de zaal mijn T-shirt goed gelezen en gingen deze rechters zich bemoeien met de operationele gang van zaken. De dress-code van de Hoge Raad is duidelijk: je mag alles dragen behalve een T-shirt met daarop de tekst FREE BAYBASIN.

Kennelijk zijn ze bang voor serieuze vragen. Kijk, de volgzame MSM of middelbare scholieren 25 kun je van alles wijsmaken over het vertrouwen in de rechtspraak. De MSM zat zelfs, voorafgaande aan de zitting (ik zat er tussenin), samen met de persvoorlichter krantenkoppen te bedenken die het domme volk wèl zouden kunnen begrijpen. Want zelf snapten ze het ook niet. Als tenminste de Raadsheren het advies van de AG zou opvolgen. Wat waarschijnlijk was in 99% van de gevallen.

Nou niet dus. Dus kom maar op met je vragen. Maar ja, reporters zijn niet juridisch onderlegd. Die wilden alleen mooie plaatjes voor hun stripverhaaltjes voor het simpele volk. Er volgde geen enkele vraag. Terwijl het HHC die genoeg had. Zoals:
• Wat betekent een kennelijk illegale strafoplegging van voor 2016 nou voor de betreffende veroordeelden?
• Waarom spreekt u zich als rechtsbewakend orgaan niet uit over het bewijs-manipulerend en -verduisterend OM?
• Hoe kan een integere HR mensen als Diederik Aben en Ybo Buruma, beiden manipulerend in de zaak Baybasin, binnen hun gelederen gedogen?

En nog vele andere vragen. Ze mochten echter niet gesteld worden. Omwille van een T-shirt moest uw HHC-journalist het pand verlaten. Er was geen enkele wettige grond voor. Ik had daar natuurlijk stennis over kunnen schoppen. De camera's stonden immers klaar. Maar onze MSM kennende hadden ze dat toch niet durven uit te zenden. Ik heb me dus braaf gedragen, iets waar dat illegaal optredende, vrijheid-benemende Hoogste College van Staat nog wat van kan leren: Vrijheid anno 2017 in Nederland.

Nou ben ik niet snel onder de indruk van poppetjes met Hermelijnen bont-toga's in marmeren gebouwen, mogelijk uit de van Baybaşin geconfisqueerde marmergroeven in Lice. Mijn ex-schoonvader was president van de Turkse Hoge Raad en ik heb die man in zijn onderbroek gezien. Zonder kleren-van-de-keizer zijn het maar gewone feilbare en onzekere mensen met een grote compensatiedrang. Dus, "I'll be back." 26 De vragen van het HHC gaan ze alsnog krijgen. Per aangetekende post.