Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Marianne Vaatstra
het requisitoir (3)
DNA
complotarchiveliteraturesources
In de eerste twee artikelen van deze serie heb ik wat commentaar gegeven over de betrouwbaarheid van de "feiten weergave". Nog vele onderwerpen zijn onbesproken gebleven: het binden met de BH (p.32), het verkrachten, betasten van het lichaam, anale verkrachting? wurgen met BH en schouderband rugtas, keel doorsnijden (p.36).

Voldoende materiaal om dagenlang over te discussiëren. Leest u hiervoor o.a. BOUblog inclusief alle commentaren. Het heeft geen zin om dat hier over te doen. Mijn punt is reeds gemaakt:
- de getuigenis van Jasper S. is onvolledig en onbetrouwbaar.
- het OM classificeert deze getuigenis zelf als ongeloofwaardig.
Daarmee komt het "bewijs" van de bekentenis ter discussie te staan. Dan houden we nog het enige andere bewijs "het DNA" over. Laten we er eens naar kijken.


De getuigenis Niemand, noch het OM, noch verdachte Jasper, weet precies te vertellen wat er gebeurd is. Van het OM begrijp ik dat. Van Jasper niet. Voor zover ik weet hoeft hij niet tientallen moorden, maar slechts ééntje te onthouden. Bij zo'n bijzondere, ingrijpende, en wereld-op-zijn-kop-zettende gebeurtenis lijkt me dat niet zo moeilijk. Maar vooruit: er is gestreden. Wanneer Marianne nou op haar rug of op haar buik lag, of en hoe de handen gebonden waren, welk materiaal gebruikt is, et cetera, daar is veel onduidelijkheid over. In ieder geval heeft het OM niets kunnen vaststellen, behalve meerdere, met elkaar tegenstrijdige, theorieën.

Het OM doet alsof ze alles heel stellig weet, behalve de anale verkrachting. Het zet er zelfs een vraagteken achter. Welnu, laat ik daar bij helpen. Bij binnendringen moeten er epitheelcellen zijn gevonden. Is daar wel naar gezocht? Of "stonden ze niet op de foto's", zoals het meeste van het onderzoek pas in 2008 gedaan is met "de nieuwste digitale technieken". Of sperma de anus kan binnenlopen? Na de dood makkelijk. De sphincter ontspant zich dan en de zwaartekracht doet zijn werk. Had Marianne op haar rug gelegen dan was de dariminhoud eruit gelopen. Lag ze op haar buik, dan kon sperma naar binnen lopen. Met andere woorden: er was mogelijk sprake van nog niet ingedroogd sperma, ná de dood van Marianne. Een belangrijke vraag is dus: zijn er swaps gemaakt van de vagina, op zoek naar mannelijke epitheelcellen? En het antwoord kan ik wel vermoeden: Het was een vrije dag. Snel weer naar huis. Oeps, vergeten. Sorry (het meest gebruikte woord door politici, als ze weer eens een glas drinken en een plas doen).

De echte problemen zitten bijvoorbeeld in de "stiksel afdrukken" op foto's uit 2008, die niet passen bij de "handboei afdrukken" uit 1999. En meer van dit soort speculaties die door het OM als "weergave van de feiten" wordt gepresenteerd en slechts hear-say is.

DNA (pagina 16 t/m 24) Op naar het "echte" bewijs. Voor de duidelijkheid: ik ben arts. Mijn geloof in de Wetenschap is groter dan mijn geloof in God. Maar het blijft geloof. Wat ik erken is dat we gezamenlijk afspraken maken die een werkend model bieden voor dit tijdsmoment. Oftewel, ik erken de definitie dat 1 + 1 = 2, zodat we al onze berekeningen daarop kunnen funderen. Hetzelfde geld voor mij met DNA. Ik beschouw het DNA als een wettig bewijsmiddel, als (let op het woordje ALS) de gevolgde procedures en gebruikte technieken zijn te vertrouwen.

En dat "als" komt bij mij ter discussie te staan wanneer ik het broddelwerk lees en werd versterkt toen ik de laatste regel las op pagina 19.

dat in al deze sporen een autosomaal DNA-profiel
is aangetroffen van een mannelijk persoon.

En dan zijn er natuurlijk nog andere opmerkingen als "dat geen biologische sporen zijn aangetroffen van een mannelijk persoon, welke niet matchen met de benoemde 12 biologische sporen". Dat "niet aangetroffen" kan bijvoorbeeld heel logisch zijn als er niet naar gezocht is. De beperking van de "unsub" tot mannelijk, is logisch, maar niet zorgvuldig. En ga zo maar door.

De sporen De beschrijving, functie en werking van het DNA en de methoden van profiling zijn te uitgebreid om hier te beschrijven. Maar een simplistische toelichting is nodig. DNA bestaat uit een reeks van baseparen. Er zijn er maar twee: Adenine-Thymine en Guanine-Cytosine. En hun omgekeerden, dus eigenlijk vier: AT, TA, GC en CG.

Maar laten we het even binair houden, dat is makkelijker. Het zijn dan enen-en-nullen, zoals de computercode is. De binaire code "0100 0001" staat voor het decimale ASCII-teken "65" en lezen wij als de alfa-numerieke letter "A". Koppelen we deze achter elkaar dan kunnen we van die letters woorden en zelfs hele zinnen maken. De reeks "0100.0100.0100.1110.0100.0001" lezen wij als "DNA". In de computertalen gebruiken we als grondtal 2 (binair: 0 en 1 ), 8 (octaal: 0,1,2,3,4,5,6,7), 10 (decimaal), 16 (hexadecimaal: dat is decimaal + A,B,C,D,E,F). Probeer maar eens met de MS-windows-calculator in programmer-mode (Alt-3).

De DNA-codering gebruikt als grondtal 4 (A,T,C,G). Die DNA kralenketting zit in chromosomen, die op hun beurt weer in cellen zitten. Geen cellen, geen DNA. Dus bijvoorbeeld (schaam)haar bevat geen DNA, maar de haarwortel weer wel. Op pagina 18 onderaan staat welke monsters gevonden/afgenomen zijn. Het "haartje uit de aansteker" staat daarbij niet genoemd. (En van al deze haartjes wordt niet vermeld of deze inclusief haarwortel waren, of enkel een brokje keratine). Daarmee komt dan mijn eerste twijfel. Waar komt het DNA vandaan? Uit "bemonstering" (4e regel pagina 18)? Moeilijk woord. Het betekent "het op regelmatige tijden nemen van een monster". Wat dan "Bemonstering linkerborst van Marianne" betekent begrijp ik niet.

Human Genome Project In April 2003 is het Human Genome Project afgerond. In 2007 heb ik de volledige database, inclusief alle referenties, geïntegreerd in een van mijn andere medische websites. (Ja, inderdaad, ik heb ook "serieuze" websites :-) Onderstaand is een schermafdruk van chromosoom nummer 1. De menselijke cel heeft 23 paar (dus 46 stuks) chromosomen. Daarvan zijn 22 paren (44 stuks) autosomen, en 2 geslachtschromosomen. Zijn deze laatste X-X dan gaat het om een vrouw. Zijn deze laatste twee X-Y dan gaat het om een man. (En dan zijn er nog variaties als Klinefelter X-X-Y en vele anderen.) Of iemand dus als man kan worden aangemerkt blijkt enkel uit het Y-chromosoom. Toch kan het OM dit opmaken uit de "autosomen", zoals hierboven in rood op geel staat aangegeven. Schrijffoutje van een nitwit? Waarschijnlijk. Maar dat geeft wel de zorgvuldigheid aan van de tenlastelegging.



Zo'n chromossoom is een kralenketting van 4 kralen, de A, T, C en G. En tegenwoordig kunnen we binnen deze rozenkrans (christendom) of misbaha (islam) bijna op kraaltje nauwkeurig zeggen wat de functie is. Zoals in bovengenoemde schemafdruk van mijn programma op chromosoom-1 P-allel locus-35.1, daar zit de sequentie voor het GJB3-proteïne wat gerelateerd is aan doofheid. En dan zijn er ook nog stukjes die "leeg en functieloos zijn" en tussen de andere delen inzitten. En die laatste worden gebruikt voor de "profiling".

Een 100% match op een "functierijk" segment zal heel vaak voorkomen. Bijna alle mensen hebben 2 oren, 2 ogen, bloedvaten, enz. De code daarvoor zal dan ook bij de meeste mensen op elkaar lijken. Het verschil zit hem in de "lege" stukken. Die zijn óók opgevuld met A,T,C,G, maar in een (naar men zegt) volkomen willekeurige volgorde met een kans dat je de juiste lottogetallen hebt ingevuld simpelweg onmogelijk is. De hamvraag is dan: is het juiste stukje gebruikt en vergeleken?

Op pagina 19 schrijft het OM:

De bloeddruppel (ZD18) is op alle drie (3) profielgebieden met de meest recente analysetechniek bepaald en levert voor het autosomale profiel een frequentie op van 1 : 1500 miljard-miljard; dat wil zeggen dat de kans dat een willekeurig gekozen ander persoon hetzelfde profiel heeft, kleiner is dan 1 op de 1500 miljard-miljard.

Maar wat is de "meest recente analysetechniek"? In een publicatie van de UVA wordt dit verteld. Het komt er op neer dat de bepaling van het oorspronkelijke monster in 1999 is gedaan. En die van Jasper S's grootschalig verwantschapsonderzoek in 2012. Ruim 13 jaar verschil.

We gaan even terug naar de computer-analogie. In 1999 gebruikte ik Windows'98. Daarna Windows-2000, Windows-NT, Windows-XP, Windows-Vista, Windows-7 en anno 2013 Windows-8. Hetzelfde kunnen we zeggen met MS-office Word. De moderne ".docx" opslag-structuur verschilt van de oude ".doc" structuur (waarnaast ook nog .PDF, .XML, .HTML en andere opslag formaten bestaan). Met oude software kunt u geen nieuwe documenten lezen. En het omgekeerde (de "compatibiliteits-mode") kan soms wel, maar is per definitie gemanipuleerd. Is dat goed en betrouwbaar gegaan?

Conclusie Met deze vraag komen we aan het einde van mijn commentaar op het requisitoir. Alles draait om vertrouwen. Er liggen eigenlijk maar twee facetten ten grondslag aan de tenlastelegging. (1) de verklaring van Jasper, en (2) het DNA-profiel. Van de verklaring van Jasper hebben we (dat zijn achtereenvolgens de rechter, het openbaar ministerie, de familie van Marianne en de complotdenkers) met zijn allen geconstateerd dat deze niet betrouwbaar is. Als "bewijs" heeft dat dan ook niet veel waarde.

Dan houden we enkel nog het DNA-bewijs over. Daarvan zegt het OM dat ze maar liefst 12 stuks hebben. Dat is belangrijk want één bewijs is géén bewijs. Maar als er in de procedure en de verwerking iets is fout gegaan blijft er maar één procedure over. De verdediging heeft namelijk nagelaten een contra-expertise aan te vragen. En dan hebben we (naar mijn interpretatie) maar één (procedureel) bewijsstuk en geen twee (of zelfs twaalf). Als ik het OM zou vertrouwen zou dat voldoende kunnen zijn. Mijn probleem is dat ik het OM niet vertrouw.

Voor dit wantrouwen heb ik hele goede redenen èn bewijzen. Maar dat is een ander artikel. Mijn behoefte is dan ook: "advocaten van de verdediging: waarom doen jullie zo weinig om zekerheid te verkrijgen?" Is het niet de taak van de verdediging om twijfel te zaaien?

NOTA BENE: Waarom ik me hier zo druk om maak? Als je de overheid niet kunt vertrouwen kan ieder van ons de volgende zijn. Om Lenin maar te citeren: "Vertrauen ist gut, Kontrolle ist besser!" En de Tweede Kamer (het officiële controlerende volksorgaan) doet haar werk naar mijn mening onvoldoende. U wordt nog net niet als heks op de brandstapel gezet, maar u loopt wel de kans om onschuldig de gevangenis in te gaan.

Te ver gezocht? Ik heb voldoende voobeelden met bewijs dat dit niet zo is. En dan heb ik het niet over bijvoorbeeld vervalste telefoontaps maar over wat mij zelf is overkomen: meer dan 30 (inderdaad, dertig, geen type-fout met een nulletje te veel) rechtszaken tegen me door een corrupt juridisch systeem. Niets aan de hand, totdat u in het bureaucratische systeem terecht komt van een disfunctionerende overheid.

Mijn persoonljke verhaal geef ik u (nog) niet. Maar leest u bijvoorbeeld eens het verhaal van Robert Hörchner. Ik denk dat wanneer u zoiets overkomt u het onmiddelijk met me eens zult zijn dat je de overheid moet kunnen vertrouwen en dat wij van haar kunnen eisen dat ze hun werk goed, zorgvuldig en volledig doen.

En dat geldt ook in de zaak Marianne Vaatstra. En naar mijn mening hebben ze er (in hun scoringsdrift) een janboel van gemaakt.



Lees meer details op:
case: Marianne Vaatstra
BOUblog
het requisitoir (1)
het requisitoir (2)




author: Ton   |   published: 08.04.2013   |   updated: 08.04.2013   |   comments: allowed