Terwijl mensenrechtenschender Aben jaren achtereen rustig op vakantie gaat om zijn wederrechtelijk verkregen inkomen uit zijn collega (Teeven) deal wit te wassen wordt advocate Van de Plas gedwongen om binnen twee weken een analyse en tegenrapport te schrijven. Meer hoeft u niet te weten om te zien dat onze Hoge Raad corrupt is. Een krankzinnige schending van fair-trial.

Maar natuurlijk is er meer. Zoals Peter R. de V. vroeger op TV zei: "Er is altijd meer." Lees de gehighligte stukken in het vonnis van Geert Corsten uit 1996 1. Het komt er op neer dat hij op papier doet wat Turkije vraagt, maar het in werkelijkheid ook niet weet. Wat juristen "gerede twijfel" noemen en daarmee niet tot een veroordeling mag leiden. En een evidente wanprestatie is van ons "hoogste college van staat".

Maar goed, die "gele lijst" wordt nog wel opgesteld. In het Engels, zodat de staatscriminelen berecht kunnen worden via een appart tribunaal van het ICC wegens grove mensenrechtenschendingen en medeplichtigheid aan de genocide op Koerden.

Op dit moment is Adèle met haar team aan de slag met het belachelijke advies van Aben. Het doet me aan mijn studietijd denken. Honderden pagina's bestuderen. Dat is soms wel te doen, behalve als je Aben heet. Die heeft er meer dan zes jaar voor nodig en begrijpt het dan nog niet.

Adèle zou met haar essay van maximaal 10 pagina's weerwoord klaar kunnen zijn en het na de 14 dagen bedenktijd gratis kunnen retourneren. Ware het niet dat er geen hertentamens meer mogelijk zijn. Falen, is de rest van je leven weggooien. Of in dit geval het leven van Baybaşin. En zoals bij ieder examen is het de kunst in te schatten wat de examinator wil horen. Arme Adèle. Deze examinatoren willen geen waarheid horen maar fantasie. En dat staat niet in de boeken.

En tegelijkertijd moet ze ook een verweer schrijven op die onbegrijpelijke uitspraak van het Hof Den Bosch: "Vernietigt het vonnis en stelt vast dat gedwongen af te breken betonnen gaten 1,8 miljoen euro waard zijn." Als ik Baybasin was zou ik die gaten snel voor 1 miljoen aan die rechters verkopen. Dan hebben die rechters 8 ton winst! That's an offer they can't refuse.

Het HHC zal hierbij als makelaar optreden en slechts 2% courtage vragen. Op verzoek van Baybaşin zal het HHC een prospectus opstellen met daarin de diverse overdracht formulieren en waardebepaling van het te verkrijgen onroerend goed. Maar dat komt van de week wel. Even prioriteiten stellen.

Hoe het allemaal begon: In 1992 verschijnt de eerste dodenlijst van de destijds Turkse premier mevr. Tansu Ciller, niet zomaar een of andere verdwaalde blogger, met daarop de naam Baybaşin. Hüseyin vluchtte daarop naar Zuid Afrika en liet zijn bezittingen in Turkije over aan zijn zaakgelastigden.

Op 24.12.1995 wordt Baybaşin zonder arrestatiebevel ontvoerd en gegijzeld. Door Nederland. Dit wordt ook door AG Aben erkend in onderdeel 17.4 van zijn witwas-nota. Nog steeds wordt de omgekeerde bewijslast gehanteerd. Aben bewijst niets, en de verdachte moet maar "aanstonds bewijzen dat hij onschuldig is". Daarna beginnen allerlei spelletjes. Waar de Hoge Raad meer dan zes jaar nodig heeft om te kijken of ze wel enig geldig bewijs tegen Baybaşin hebben (nee dus, nog steeds niet), kon de HR toen plotseling wèl twee arresten binnen een half jaar produceren.

Opvallend is dat het laatste vonnis werd gesplitst. Op 15-10-1996 werd een deelvonnis uitgesproken om te wachten/vertragen met Baybaşin's invrijheidstelling tot na 7 december 1996. Wat Aben "medio c.q. eind december 1996" noemt. Lekker specifiek. Blijkbaar opzettelijk zodat Baybaşin niet zondermeer naar Engeland kon terugkeren.

Zo'n residence permit is slechts een formaliteitje dat ieder jaar vrijwel automatisch verlengd wordt. Het HHC kan daarover meepraten en hele verhalen vertellen (en onderbouwen). Zoals de corruptie en diefstal die door Turkije in deze gepleegd is. Maar ja, daar snapt Aben allemaal niets van en het zou te veel zijspoor zijn van de zaak Baybaşin.

Baybaşin kreeg toen gedwongen huisarrest in Nederland en ondertussen probeerden Sorgdrager en Demmink hem alsnog naar Turkije te transporteren. Demmink's directe bemoeienis staat in de telefoonnotitie van 18-07-1997 over Demmink's vakantie en is toegegeven door Aben op bladzijde 1532. Het verschil zit hem in de motivatie. Aben meent dat Demmink dat voor volk- en vaderland deed (althans het uit de wind houden van een killer-cop), terwijl Baybaşin stelt dat Demmink zich zelf in een chantabele positie heeft laten manoevreren. Beiden illegaal overheidshandelen.

De bemoeienis gaat verder. Niet het recht mocht zegevieren, maar de frustratie van de rechtsgang (strafbaar) en het onthouden van een recht op een fair-trial. De "gescheiden macht" eiste een voor Baybaşin negatieve beslissing. Dit tegen het advies van de Hoge Raad in. Wederrechtelijk van Demmink en buitengewoon laf (en wederrechtelijk) van Cortsen, door geen stelling te durven nemen.

Het verhaal van de dodenlijsten werd afgelopen maandag nog in de Telegraaf bevestigd. En aangezien Aben graag kranten (zoals NRC) opvoert als bewijs, omdat hij zelf geen bewijs heeft, zal dit ook voldoende zijn om het gelijk van Baybaşin te bevestigen: inderdaad Turkse dodenlijsten.

En speciaal voor Micha en zijn volgelingen: Dat in de krant moet natuurlijk een typefout zijn. Met De Hofstad wordt uiteraard Die Hofstede bedoeld, uw eigen ex-AIVD, ex-MIVD/MIT, thans commandant-spion ZIVD/Demmink-squad/ölüm mangası.

Het is een vastgesteld en door beide overheden van NL en TR erkend feit dat Demmink tenminste op 20.07.1996 Turkije is ingereisd. Het is tevens een feit dat er in Turkije een aangifte tegen Demmink ligt voor verkrachting van minderjarige jongens. Maar dat laat AG Aben maar even uit het dossier. Want dan zou immers gerede twijfel kunnen ontstaan over de intenties van Demmink's bemoeienissen.

Maar Aben gaat gewoon verder met de misleiding van de Hoge Raad. Opzettelijk laat hij de verdenkingen en aangiftes tegen Demmink buiten beschouwing en zoekt hij 1001 pagina's afleiding in ruis. Hij creëert daarmee zelf ruis en voegt dit aan het dossier toe. En laat opzettelijk harde feiten buiten zijn onderzoek. Zo concludeert hij op bladzijde 1658 dat er "geen serieuze aanwijzingen" bestaan voor samenwerking tussen Turkije en Nederland.


Opnieuw opzettelijke misleiding en leugens van Aben. Als ZIVD-er beschikt het HHC over alle relevante officiële rapporten van de MIT. Waaronder die van 1997 waarin staat dat er wèl samenwerking was. Meer dan dat: permament gestationeerd in beide landen.

Niet alleen zijn de (mogelijke) intenties van Demmink (zoals Roelofs/Jeroense verklaarde "abusievelijk tenonrechte") weggelaten uit het dossier. Ook laat Aben de rol van Hugo Hillenaar achterwege. Vast staat dat deze man een fraudeur is die valsheid in geschrifte pleegt. Zoals in 2013 2 zelfs door de minister is bevestigd. En ook door de betrokkenen in die zaak, met wie het HHC in februari 2014 contact heeft gehad. En desondanks (of is het juist dankzij?) is deze crimineel opgeklommen tot Landelijk Hoofdofficier 3.

Leest u nog eens conclusie 19.4. Geboren en getogen misleider "Hillenaar kan de feitelijke samenwerking niet hebben achtergehouden". Deze crimineel heeft een track-record van achterhouden, heeft bij KNON de boel opgezet en vervolgens tijdens het tappen van Baybaşin (oktober 1997 - april 1999) gewerkt als "Projectleider van het ontwikkelteam audits arrondissementsparketten (ITP)" om daarna tussen 1999-2002 in Breda met Wabeke de rest te mogen aanklooien. In plaats van te promoveren had hij al lang uit iedere functie ontheven moeten zijn en een strafblad behoren te hebben.

Demmink-Donner-Wabeke-Hillenaar-Teeven-Aben. Een hele serie heeft zich hiermee bezig gehouden. Een rechter zou toestemming moeten hebben gegeven voor het plaatsen van een telefoontap. Is dat zo? En waarom? Een toevallige reiziger die de grens passeert? Een asielzoeker die Demmink en de Hoge Raad het liefste meteen wilden uitzetten? Waarom zou je die tappen? Doen ze dat bij iedere asielzoeker? Hadden ze niet genoeg "bewijs" aan de telefoontaps uit de gevangenis?

Opnieuw terug naar het begin: Ergens voor 1995 zou er door Turken in Turkije drugs gesmokkeld zijn. Deze zogenaamde Kismetin-1 en Lucky-S affaire waren in 1994 al afgehandeld. Baybaşin was geen verdachte, noch bij verstek veroordeeld. Er was dus geen reden tot uitlevering.

• 28 OCT 1997 - RBBRE - Baybasin mag niet worden uitgeleverd.
• 28 OCT 1997 - Volgens de taps begint Baybasin met criminele zaken.

Die activiteiten zouden inhouden: lid van een criminele organisatie in Turkije, drugssmokkel in Turkije, moord in Turkije. Allemaal in Turkije gepleegd door Turkse staatsburgers.

De vraag die dan speelt: Wat heeft Nederland te maken met zaken die Turken in Turkije doen? Helemaal niets. Geen reet. Of hoooguit de reet van Demmink, Nederlands staatsburger die (volgens de Nederlandse wet) strafbare feiten pleegt in het buitenland.

Als we deze vraag wat formeler formuleren: Heeft de Nederlandse rechter jurisdictie/rechtsmacht? Wel over Demmink, niet over Baybaşin. Het gaat Nederland werkelijk geen Donner aan. Artikel 2 wetboek van strafvordering 4 legt uit hoe die bevoegdheid zit: voor een moord gepleegd in Istanbul is de Turkse rechter in Istanbul bevoegd. Niet een of andere corrupte staatshufter in Den Haag of Breda. Dus wat verzonnen ze? (Medeplichtigheid aan) moord op afstand. Door de telefoon. Waar de telefoon is, daar wordt de moord gepleegd. Kijk maar naar de Puttense moordzaak...

En zo, bedacht Demmink, kunnen we Baybaşin toch vervolgen en mijn Turkse opdrachtgevers hun zin geven. Wie is hier de staatsvijand/landverrader die werkt voor een vreemde mogendheid? Leuk bedacht. We vervalsen wat telefoontaps en daarme krijgen we "bewijs". Vervolgens kopen we een idioot als Bassie om, die amper ABN spreekt, laat staan Engels of Koerdisch, en die laten we bevestigen dat Aben gelijk heeft krijgt. Het gekochte gelijk van één deskundologische niet-geaccrediteerde nitwit tegenover meerdere wèl erkende instituten. Van een MSN-Party-ganger, waarvan de overheid zelf zegt dan zijn rapporten onbetrouwbaar en onjuist zijn.

En zelfs dat alles maakt niets uit. Het hele punt is dat Aben er geen klap over te zeggen heeft. Want artikel 6 zegt dat wanneer we met een "criminele organisatie" te doen hebben, de bevoegdheid van de eerste (in dit geval Turkse) rechter -die al met het proces is begonnen- de bevoegdheid houdt over de overige "leden" van die organisatie. En dat is Turkije. Dus niet Nederland. Aben met zijn Hoge Raad is onbevoegd. En handelt dus wederrechtelijk. Dat heet: crimineel.

De herhaalde opzettelijke frustratie van de rechtsgang, bij het vonnis ná de vernieuwingsdatum van de Engelse verblijfsvergunning, bij het beoordelen van de asielaanvraag, bij het zoeken (lees: creëeren) van bewijs. Klaarblijkelijk heeft ook Aben last van de milleniumbug, want alle bewijsstukken van voor 2000 zijn verdwenen. Zoals het "arrestatiebevel". Niemand kan het tonen, ook Aben niet.

Eigenlijk is een herziening heel makkelijk. Je hoeft daar beslist niet "de knapste koppen" 5 voor te zijn. Een klein beetje nuchter verstand en objectiviteit is voldoende. Zolang je maar niet corrupt, omkoopbaar en chantabel bent en aan koker-visie lijdt. Want de enige vraag die de Hoge Raad hoeft te beantwoorden is heel simpel:

Als het Gerechtshof dit (toen) allemaal had geweten
zouden ze dan (door de gerede twijfel)
tot een andere beslissing hebben kunnen komen?

Opnieuw: Je moet een volkomen rand-debiel, door-en-door corrupt, of minister van justitie zijn wanneer je met de thans bekende informatie nog durft te zeggen dat er geen spoortje van rook is. Niet alleen is er "gerede twijfel", er is op diverse wijzen aangetoond dat de Staat der Nederlanden opzettelijk wederrechtelijk heeft gehandeld, bewijs heeft achtergehouden, bewijs is "kwijt geraakt", bewijs gemanipuleerd en gecreëerd heeft, om ogenblikkelijk een parlementaire enquête in te stellen.

En zelfs die simpele vraag, die alle HHC-lezers begrijpen, hoeft niet beantwoord te worden. Want procedureel begin je met de er aan voorafgaande vraag:

Heeft Nederland rechtsmacht of heeft een ander land (Turkije) dat?

Zijn Demmink en Aben slechts het schoothondje 6 van Turkije? En durven de grote media op TV alleen de anonieme asielzoekers te bespreken 6? We kunnen stellen dat Aben met zijn 1730 pagina's alleen maar bevestigd heeft dat het complot nog groter is dan gedacht. Op een dag als vandaag (quatorze juillet) is het goed om even stil te staan bij hoe onze voorouders het probleem van een corrupte overheid oplosten 7.