De матрёшка (matryoshka, matroesjka) 1 is een houten pop, van binnen uitgehold, met daarin weer een nieuwe pop. Het wordt uit één houten blok gemaakt, dat telkens door de helft wordt gezaagd. Daarmee krijg je de machten van 2 reeks: 2,4,8,16,32,64,128,256. Als metafoor geeft het de herkenbare relatie van een "object binnen een gelijksoortig object".

De bestuurlijke opbouw van de maatschappij kent ook een dergelijke structuur. Gezin-Dorp-Gemeente-Provincie-Land-Continent-Wereld. Bovenop de nationale rechter hebben we het Europese Hof en de Verenigde Naties 2. En hoe vervelend het ook is om macht af te staan: de grootste is in de regel meestal machtiger dan de kleinere.

Noblesse Oblige waardoor de meest machtige organisatie toezicht dient te houden op zijn "onderdanen". Helaas is de internationale regelgeving nog steeds zeer gebrekkig en primitief. De ego's van regeringen (zogenaamd namens hun landen) gaan vaak voor.

Zo zijn er de zogenaamde "permanente leden" die vinden dat ze meer rechten hebben (inclusief het vetorecht) dan andere landen, daarmee het principe waar ze voor staan verloochenende. Het resultaat is dat het systeem gebrekkig is in alle opzichten. Financiën gaan voor, waardoor criminele bedrijven 3 weg denken te kunnen komen met "schikkingen". Het is dan ook volkomen terecht dat door de leden De Wit, Gesthuizen en Merkies (allen SP) Kamervragen 4 zijn gesteld aan de Minister van Veiligheid en Justitie. Door deze schikking met KPMG treedt het Openbaar Ministerie immers op het terrein van medeplichtigheid aan een criminele organisatie.

Ook het opsporings- en handhavingsorgaan is verre van onafhankelijk. In het artikel over Fair Trials 5 is dit reeds toegelicht. En gisteren kregen in Turkije nog eens 350 politiemensen hun ontslag 6 of overplaatsing aangezegd. Misschien heeft u het tijdens het Kerstreces gemist 7 maar er zijn grote structurele "hervormingen" gaande in Turkije nu er corruptie binnen de overheid ter sprake is gebracht.

Nu is ook dit niet de eerste keer. Ook begin jaren '90 was er sprake van grootschalige overheidscorruptie. De toenmalige (NB: Op deze foto staan de staatshoofden uit 2013 en niet die van 1995, redactie) regeringen van Turkije en Nederland zouden zich op grote schaal schuldig hebben gemaakt aan drugshandel 8. Dit werd destijds aan de kaak gesteld door klokkenluider Hüseyin Baybaşin wat hem een enkele reis levenslange gevangenisstraf opleverde 9 en waarbij de echte criminelen van de IRT- en Susurluk affaire de dans ontsprongen.

Internationaal toezicht is dus belangrijk. Gelukkig maakt ons Ministerie van Buitenlandse Zaken zich erg druk om de schending van de mensenrechten in het buitenland. Regelmatig wordt dan ook een ambassadeur gestuurd om toezicht te houden op de onafhankelijkheid van de rechtspraak in de betreffende landen.

Zo werd gisteren bekend gemaakt 10 dat de Ambassade bezorgd is over de omstandigheden in het proces tegen de 25-jarige Ahmed D. in Egypte. Ahmed is geboren in Somalië maar kwam op 2-jarige leeftijd naar Nederland en kreeg later een Nederlands paspoort.

Ahmed heeft vanaf zijn 17e in Groot-Brittanie gewoond om een studie tot vliegtuigmonteur te volgen en woont sinds 2 jaar in Egypte met een Duitse echtgenote, die net is bevallen van een zoon 11. Sinds half augustus 2013 (dus zo'n 5 maanden geleden) heeft hij problemen met de Egyptische autoriteiten en is hij gearresteerd op verdenking van terrorisme. De Nederlandse ambassadeur in Caïro en twee consulaire medewerkers hebben hem opgezocht. Ook hebben zij een diplomatieke nota vrijgegeven in een brief aan zijn nederlandse advocaat André Seebregts.

En dat laatste daar wil ik het met u over hebben. Een Nederlandse advocaat in een buitenlandse zaak is natuurlijk vrij uniek. Julio Poch, die in Argentinië vast zit, na uitlevering door Nederland via Spanje, probeert dat ook en zijn Nederlandse advocaat Knoops heeft daartoe 21 januari een Kort Geding tegen de Staat der Nederlanden. Nederland is namelijk verplicht om haar onderdanen te helpen. 12.

Een tweede punt wat opviel is het vrijgeven van de diplomatieke nota. Nu is de MSM niet te vertrouwen, maar er lijkt wel iets van waar te zijn. En ook dat staat in schril contrast tot de stille diplomatie 13 richting Turkije. En daarbovenop hebben we natuurlijk het persoonlijk contact. Ahmed binnen 3 maanden, na de eerste arrestatie! Maar in mijn geval (5 arrestaties en 2,5 jaar verder) nog steeds niets. Ik voel me als autochtone Nederlander toch wel wat achtergesteld...

De consulaire activiteiten op internationaal niveau zijn aanzienlijk. Ik kan u menig voorbeeld geven van bemoeienis van onze overheid met de rechtsorde in andere landen. Zelfs als het om niet-Nederlanders gaat, zoals in Congo 14. De Nederlandse ambassadeur gaat uiteraard wel naar de internationale rechtszaken waar Nederland zelf verdachte is 15. Ook andere Europese ambassadeurs gaan naar rechtszaken èn gaan zelfs in beroep 16.

Nederland bemoeit zich niet alleen met lokale, nationale rechtspraak (denk ook aan de recente Greenpeace situatie) maar zelfs met buitenlandse nationale wetgeving! Drie jaar geleden nog stonden onze eigen Timmermans en Albayrak op de barricades tegen de Hongaarse MSM 17. En ook Joris Demmink (maar een SG op justitie, en dus niet van BuZa) bemoeit zich met buitenlandse rechtssystemen, zoals in het geval van Wesam al D. 18. Je zou haast denken dat ik er goed aan zou doen om mijn oer-hollandse naam (Ton Hofstede) te veranderen in Ali B. (hele sympathieke jongen overigens).

Vanuit mijn Demmink-Baybaşin onderzoek ben ik geneigd om de conclusie te trekken dat Nederland bang is van Turkije. Toch heeft minister Rosenthal in 2011 nog vragen beantwoord van El Fassed (GroenLinks) 19 en Van Bommel (SP) 20 over het massa-proces tegen Koerdische politici. Minister Rosenthal heeft zelfs schriftelijk aan de Kamer bevestigd:
"Zo was de Nederlandse Ambassade op de eerste dag van deze rechtszaak, d.d. 18 oktober 2010, aanwezig."

Zonder meteen aan complotten te denken ga je je als Nederlands staatsburger dan toch afvragen waarom Rosenthal (Rutte I) is vervangen door Timmermans (Rutte II). Deze nieuwe minister heeft het druk met demonstreren voor homorechten in Kiev 21 en gaat op eigen initiatief voor het eerst sinds 1999 naar Cuba 22. Maar in en over Turkije (en daar is toch heel wat gebeurd de afgelopen maanden) zie en hoor je hem niet, terwijl hij drie jaar geleden (samen met Albayrak) zich nog zorgen maakte. Overigens hoor je ook niets meer van Albayrak, hoewel ik haar persoonlijk heb aangeschreven. Mijn conclusie wordt dan al gauw: Een flinke doofpot.

Kom maar op met die doofpot. Zelf heb ik, in tegenstelling tot de overheden, echt niets te verbergen, integendeel ik heb u heel veel te vertellen. En ik heb het recht aan mijn zijde (ik moet alleen nog de erkenning daarvan zien te krijgen). Er zijn dan ook interessante nieuwe ontwikkelingen. De zaken Demmink en Baybaşin beginnen te escaleren, maar dat weet u al. Naar mijn idee gaat 2014 het jaar van de waarheid worden.

Eind januari staat mijn zaak tegen de Nederlandse Ambassdeur en het Ministerie van Buitenlandse Zaken op de rol. Zoals u hierboven heeft kunnen lezen gaan ze dat verliezen. Daar is geen enkele twijfel over mogelijk. Enkel met corruptie en niet-onafhankelijkheid is mijn eis van tafel te spelen. En dan zullen de rapen pas echt gaar zijn!

Een tweede interessante nieuwe ontwikkeling is dat Marije Cornelissen 23, vice-voorzitter van de Groen-Links fractie van het Europees Parlement mijn zaak in behandeling heeft genomen. Groen-Links is één van de weinige partijen die menselijke waarden en mensenrechten hoog in het vaandel heeft staan. En als voormalig directeur Bureau Discriminatiezaken kan ik me denk ik geen beter voorvechter wensen.

Ik heb haar ook op de hoogte gebracht van de zaak Baybaşin, zoals beschreven door dr. van der Plas 24. Inmiddels een jaar geleden heeft de US-Senate 25 Europa hierover aangeschreven en haar zorgen geuit, waarna het Europarlement 26 Nederland weer heeft aangeschreven. Hopelijk is ook voor Baybaşin eindelijk op redelijk korte termijn een doorbraak te verwachten. Als Nederland het zelf niet kan dan moet Europa het maar voor ze doen!