Het top-secret-dossier Baybaşin is voor een leek niet meer te overzien. Voor het Openbaar Ministerie, wat geen leek behoort te zijn, overigens ook niet. En zelfs gewoon bijhouden lukt ze niet eens. Maar daarover straks meer. Slechts één van die stapels lag gisteren naast de voorzitter, rechter gespecialiseerd in internationaal recht. Die van de zaak van de wederrechtelijke ontneming. In normaal Nederlands: de illegale diefstal door de Staat van het vermogen van een politieke gevangene.

r was eens... een hoogste baas van het ministerie van justitie die zichzelf belangrijker vond dan zijn ambt. En hij wist zich gesteund door ministers die zichzelf belangrijker vonden dan de rechtsstaat. En zo kon het gebeuren dat op een dag een Koerdische klokkenluider, die de corruptie binnen regering(en) aan de kaak stelde, moest worden opgeruimd. Op een "smerige manier" (de woorden van advocate mr. dr. Adèle van der Plas) werd er een "samenwerking" (de woorden van prof. dr. Ton Derksen, vertaling HHC: samenzwering/complot) gesmeed om deze klokkenluider in de vergeetput van het Kasteel te gooien, De beruchte Haagse Towers.

En om zeker te stellen dat er geen haan drie keer naar zou kraaien en er geen advocaat zou zijn die zijn belangen wilde beschermen werd hem van te voren al zijn geld afgenomen. En dat werkte. Want de veroordeelde (dus criminele) advocaat stort-eerst-maar-eens-een-miljoen Wladimroff (achtergrondinformatie 1, 2) liet zijn cliënt barstten en koos het kamp van de (destijds sterkste) tegenpartij 3. Dom, dom, dom, want daarmee is zijn zorgvuldig opgebouwde reputatie naar de bliksem. De waarheid achterhaalt de leugenaars altijd.


Van 25 tot 27 maart 1998 zat Joris Demmink in Engeland. Want op de 28e zou de "verdachte" Baybaşin gearresteerd worden en vóór die tijd moest al zijn vermogen worden afgenomen, zodat hij geen fair trial kon krijgen. Deden ze dat ook maar bij de echte criminelen zoals JD, maar nee, die krijgen zelfs nog tonnen aan (belasting)geld toe 4 van partner-in-crime er-zal-niets-gevonden-worden Ivo Opstelten. Een strategisch slecht vooruitziende keuze. Ook al dom, dom, dom. Want het bewijs van overheidscorruptie is overweldigend.

Het HHC heeft dan ook besloten om in deze fase steeds meer bewijs vrij te gaan geven. Zo heeft een klokkenluider op justitie het bovenstaande document beschikbaar gesteld, waaruit blijkt dat Demmink diep in het complot Baybaşin zit. En er is nog veel meer... Het HHC wijst er dan ook op dat het zogenaamde "klokkenluiderhuis" 5 eerder tot onderbelichting van de fotorolletjes zal leiden dan wanneer u uw bewijzen aan het HHC beschikbaar stelt. Het HHC schroomt er niet voor om (op ethische wijze) overheidscorruptie aan de kaak te stellen. Ook, nee juist, als er regeringspartijen bij zijn betrokken. Blijft u dus vooral inzenden. (Voor instructies zie: bron-bescherming 6)

Een strijdvaardige en trotse Koerdisch leider, ondanks alle ellende en martelingen die hem al decennia lang zijn aangedaan, werd gisteren bijgestaan met het meest bezielende betoog dat ik tot nu toe van Adèle heb gehoord. (Met dank aan de anonieme sympathisant voor de foto.)

Als u wilt weten/begrijpen wat hieraan vooraf ging dient u (tenminste) deze drie voorgaande publicatie's te lezen: "I'am talking to your uniform" 7, "Bro Bay-Baş" 7 en "Tussen-uitspraak Baybaşin" 8.

Waar het publiek en de onschuldig gevangene de eerste keer nog werden vernederd, als hooligans werden weggeleid achter kogelvrijglas en behandeld werden alsof niet het OM, maar de sympathisanten de misdadigers waren, ging het deze keer volkomen anders. De bode kwam vriendelijk naar ons toe, maakte een praatje over Oeteldonk en de voetbalresultaten van FC Den Bosch en PSV en bood ons zelfs gratis cappuchino aan.

Ook dat mag/moet gezegd worden. Het is me de laatste jaren opgevallen dat de Rechtspraak met een inhaalslag bezig is. Ze hebben genoeg van de onbeschoftheid en de reputatie van het Ministerie van Corruptie en nemen daar steeds meer openlijk afstand van. Leve de machtenscheiding!

Helaas was er deze keer geen cameraploeg. De zitting zelf leek vooraf dan ook niet spectaculair. Want het echte spektakel had al eerder plaatsgevonden, buiten het zicht van het publiek. Het college van rechters en de advocaat waren achter de schermen druk bezig geweest met de uitvoering van het tussenvonnis van 5 augustus. Deze zitting zou meer gaan over "hoe nu verder?". Naast enkele sympathisanten was er nog geen handjevol journalisten. Ik herkende de hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad 9, 10, 11.

Wiens aanwezigheid zeker wel opviel was deze keer de ere-gast professor Derksen. Ook Baybaşin had hem zien zitten en bedankte hem voor zijn steunbetuiging/overtuiging.

De zaak begon formeel. Vastgesteld werd wie de beëdigde (slechte) tolk was en wie de verdachte. Deze keer maakte de voorzitter geen vergissing meer. De naam van de geboorteplaats Licê 11, of wat er anno 2015 nog van over is 12, werd correct uitgesproken. En dat wordt gewaardeerd, want dat betekent dat de rechters zich verdiept hebben in de zaak en respect hebben voor de verdachte. En daarmee werd voor mij de gemoedelijke sfeer die de bode had gecreëeerd gecontinueerd.

Er was geen commentaar op het laatste PV (Proces Verbaal) en er waren nieuwe stukken toegevoegd aan het dossier, te weten de vertalingen van de tapgesprekken en de verslagen van de verhoren bij het Kabinet van de Rechter-Commissaris. Adèle wilde het boek "De Baybasin-taps" aan het dossier laten toevoegen, onder de vermelding: "De verdediging is er inmiddels gewend aan dat er een loopje wordt genomen met de rechters. Het is een en al leugens en bedrog. Een hele beerput vol. Afgelopen dinsdag heeft de verdediging een aanvulling ingediend bij de Hoge Raad. Het Hof is voorgelogen tot op het bot. Intentioneel. Met valse toevoegingen. Ik wil daarom ook dit college dit boek overhandigen."

En toen werd de tembel (luie) 12 Officier van Justitie wakker en constateerde: "U heeft het boek de vorige keer al overhandigd." Hilariteit op de tribune over de sukkelige uitspraak van deze onverschillige leugenaar. Hoe kon deze wederrechtelijk aanklager zo weinig dossier kennis hebben? Nog minder dan de gemiddelde HHC-lezer.

De passie en verontwaardiging spoot uit de oren van Adèle. "Het boek is gewoon in de handel verkrijgbaar en ik had liever gehad dat de officier zelf naar de boekhandel was gewandeld! Maar op grond van 'equality-of-arms' zal ik u er toch maar eentje aanbieden." En dat is meer dan Baybaşin zelf ooit gehad heeft. De verdediging heeft 18 (zegge: ACHT-TIEN) jaar moeten wachten op de overhandiging van het bewijs 13.

De volledige pleitnota van de verdediging kunt u hier 14 downloaden. Het HHC zal de essentiële stukken voor u samenvatten. Het OM had allerlei getuigen opgevoerd, waarvan zelfs van eentje is aangetoond dat die helemaal niet bestaat. Nu, zestien jaar later, wil de verdediging wel eens het bewijs zien. En de "getuigen" zèlf verhoren, zonder een pistool tegen hun hoofd of electroden aan hun ballen, zoals ook Baybaşin daar is gemarteld.

Op 05.08.2015 heeft de rechter het verhoor van acht getuigen toegestaan. Drie daarvan (in Nederland) zijn in de tussentijd gehoord. Er zijn er nog vijf in Turkije en die wil de verdediging ook aan de tand voelen. Daartoe heeft de Nederlandse rechter een rechtshulpverzoek gedaan aan Turkije. Conform artikel 4 15, 16 van het EU-RHV. Het Europese Hof heeft namelijk vastgesteld dat de verdachte recht heeft op het rechtstreeks vragen kunnen stellen. Je wil immers niet in het ootje worden genomen. Turkije heeft dat geweigerd. Ook een verzoek via de EU heeft niet geholpen.

Dan is er de zaak van ene Ahmed Simsek over een stuk grond in Kartal te Istanbul. De rechecheur Jeroense, aan wie OvJ Roelofs de zwarte piet toespeelde 17, is samen met tembel Roelofs in 2010 op vakantie geweest in Istanbul om bewijs te verzamelen en foto's te maken van dit object. Ze konden het niet meer vinden! Tijdens de vorige rechtszitting had hij beloofd hierop terug te komen. De senior-rechter hield hem hieraan en vroeg hem waar dat bewijs nu was gebleven? Hij had niets ontvangen. "Nu weten we nog niets!" Draai, draai, draai, oh ja. Eeehhhm...., tja..... de volgende keer zal....

En niet alleen Adèle maar ook deze rechter ontplofte in alle rust en waardigheid. En in het tussenvonnis bepaalde het college dat "de diensten van de OvJ niet langer nodig waren". Het Hof zou zelf onderzoek doen naar de feiten betreffende dit complex. Tjakka! De Luie Leugenaar is buiten spel gezet.


Het klinkt als de schoffering van Rechter-commissaris Yolande Wijnnobel die voor zowel de artikel 12 procedure uit Arnhem tegen Demmink, als voor de Hoge Raad in de herziening, maar liefts 4 (zegge: VIER !) keer naar Turkije is afgereisd, voor het laatst nog afgelopen November. Net als Minister Ard van der Steur op 18.11.2015, daags na de diefstal door justitie uit de cel van Baybaşin, naar Turkije reisde voor overleg. Door één van de rechters van het ministerie van Justitie is gezegd: "Met de zaak Baybasin houdt de minister zich persoonlijk bezig. U zult ook weten dat de beslissingen in politieke zaken altijd op deze manier worden genomen." (prod 4: brief d.d. 26 januari 2016 van Hüseyin Demir met bijlagen).


En wat zegt Van der Steur daarover of leest u in de MSM: "Versterking justitiële samenwerking". Dat moet diplomatentaal zijn voor: "Samen houden we de doofpot potdicht." Liever mensenrechtenschendingen en schoffering van de Nederlandse rechtsstaat dan dat Turkije zijn aangezicht schendt. Nederland bang voor Turkse eerwraak. En geen Kamervraag te bekennen.

De Turkse collega en mensenrechtenactiviste, Eren Keskin 18, schreef op 1 april 2014 over het dossier Demmink: "Wij zijn deze manier van handelen gewend bij een gering aantal ingestelde vervolgingen tegen de Turkse Diepe Staat. Uit dit dossier blijkt openlijk, dat de beschuldigde personen Joris Demmink en anderen worden beschermd om een reden die ik niet ken."

Op het inspirerende betoog van de verdediging had het OM (twee man, herstel een man en een vrouw, sterk) niet veel in te brengen. De AG onderkende in dit stadium (waarom niet eerder?, toevoeging red.) het belang van een getuigenverhoor en vond dat via video wel acceptabel. Turkije heeft nu eenmaal het tweede protocol niet ondertekend en daardoor is in persoon verhoren niet afdwingbaar. (Alsof het anders wel afdwingbaar zou zijn, toevoeging HHC-redactie.)

Het standpunt van het OM was tweeërlei:
1) Een RHV (rechtshulpverzoek) werkt volgens de wetten van de aangeschreven staat.
2) Het vertrouwensbeginsel stelt dat je er vanuit mag gaan dat de mensenrechten worden gerespecteerd.

Adèle antwoordde daarop: "Ik moet toch wel even glimlachen om dat vertrouwensbeginsel. De officier herinnert zich kennelijk niet de brief van maart 1998 van de klokkenluider super-PG René Fick 19 aan alle officieren van justitie in Nederland waarin hij stelt dat 'de mensenrechten in Turkije op papier bestaan, maar dat niet zonder meer mag worden aangenomen dat deze worden nageleefd'. Met andere woorden: het verdrag bestaat wel, maar moet met een korreltje zout worden genomen."

Tot slot mocht Baybaşin nog het laatste woord hebben. Hij bedankte alle aanwezigen, en met name professor Derksen, voor hun steunbetuiging. Het betekende veel voor hem. Baybaşin benadrukte dat bij een grondig onderzoek door Turkije, Engeland en Duitsland al 14 jaar geleden is vastgesteld dat zijn vermogen en bedrijven volkomen legaal waren. Verder klaagde hij over het feit dat het onderzoek van Roelofs niets nieuws heeft opgeleverd en dat het niet meer was dan de leugens van Jeroense in een nieuw jasje gieten.

Baybaşin begreep niet dat het Hof accepteerde dat haar opdracht aan Turkije niet wordt uitgevoerd en ook geen geldige reden wordt gegeven waarom ze niet willen meewerken. Hij ervaart het als onbeschoft dat hem bewijs en verhoor wordt onthouden. Ook vraagt hij zich af of het Hof er zich van bewust is dat er een overeenkomst tussen Turkije en Nederland bestaat waarin is bepaald dat het geld dat hem is afgenomen toevalt aan de Republiek Turkije.

Na een kort beraad oordeelde het Hof alsvolgt:

• Voor de gevraagde niet-ontvankelijkheid ziet het hof nog geen reden.
• Het verhoor per video-conferentie zal worden uitgevoerd. Het Hof heeft geen steekhoudende argumenten gehoord voor het niet houden van een video-verhoor. Gezien de weigerachtigheid van Turkije is dit de beste oplossing, mede omdat een verhoor in Nederland ook de nodige problemen met visa en dergelijke met zich meebrengt. Mocht het Hof tijdens het video verhoor redenen krijgen om getuigen alsnog in persoon te horen dan kan dit makkelijker tijdens het video-verhoor worden gerealiseerd.
• Het Hof zal zelf onderzoek doen naar de feiten inzake het object te Kardal. DIt zal het (laten) doen via het kabinet van de rechter commissaris (RC). Beide partijen stemmen er mee in dat de huidige voorzitter tevens de RC mag zijn.
• De in de brief genoemde datum van 8 februari is niet haalbaar. Het verhoor per video-conferentie zal op een nader tijdstip plaatsvinden. Van partijen wordt verwacht soepel om te gaan met een eventuele datum aangezien afstemming vooraf lastig is.
• Eventuele standpunten van partijen zullen, ter voorbereiding, voorafgaande aan de inhoudelijke zitting schriftelijk worden uitgewisseld.
• Streefdatum voor een inhoudelijke behandeling is juni of anders september.
• De behandeling wordt nu aangehouden voor onbepaalde tijd.