• stra•te•gie (de; v; meervoud: strategieën)
  Vandale: bekwaamheid om met behulp van de ter beschikking staande middelen een gesteld doel te bereiken
  
  
• com•plot (het; o; meervoud: complotten)
  Vandale: samenzwering, het samen met anderen in het geheim iets slechts bedenken en voorbereiden
  HHC: een strategie dat leidt tot maatschappelijk onacceptabele benadeling van een of meerdere personen

Naar de opvatting van het HHC is het nadeel voortvloeiende uit een complot (bijv. oplichting en/of kindermisbruik) maatschappelijk onacceptabel. En omdat een complotter maatschappelijk onacceptabel handelt heeft hij/zij er belang bij dat de maatschappij het NIET te weten komt. Het plannetje mag niet uitkomen of openbaar worden. De taak van de complot-onthuller, de waakhond van de democratie, is dus om (mogelijk stiekem verhulde) plannen onder de aandacht te brengen. Levenszuigende vampiers 1 kunnen nu eenmaal niet tegen licht.

Misbruik van kinderen gebeurt (veel te) veel. Kinderen zitten in een afhankelijkheidspositie. Van ouders, van leraren, van de handel en industrie, van de overheid. En misbruik onder die condities is niet alleen laakbaar maar ook strafbaar. Om een complot-strategie tegen kinderen te kunnen uitvoeren moet je die verhullen. En wat is nou een betere verpakking dan onder het mom van "hulp"?

De beste pool om "beschikbare" kinderen in te vinden zijn o.a.:
• kerkelijke internaten 2
• weeshuizen (denk aan de Britse schandalen 3^, 4
• jeugdzorg 5 en pleeggezinnen 6
• kinderhandel 7^, 8^, 9^, 10
• creches 11
• jeugdgevangenissen 12
• sportscholen, zwembaden, hockeyclubs en padvinders 13^, 14
• asielzoekerscentra 15
• scholen

Inmiddels zijn veel van de schandalen boven water gekomen. De misbruik drama's binnen de Katholieke Kerk en die van crèche 't Hofnarretje bijvoorbeeld. Natuurlijk hoofdzakelijk in het buitenland. In Nederland gebeurt zoiets niet...

Toch staat Nederland op nummer 1 als verdachte en is het verantwoordelijk voor 45% van de kinderhandel 16. Een buitengewoon dubieuze "eer" die meer inspanning van de overheid vereist om dat terug te dringen. Als de wil er tenminste zou zijn. Want, hoewel Engeland, de put probeert te dempen doet Nederland er alles aan om te ontkennen dat er überhaupt een beerput bestaat.

De onderzoeksjournalist schrijft op het scherpst van de snede. Er is een continue spanningsveld tussen enerzijds het onthullen in-het-algemeen-belang en anderzijds het risico van aantasting van de persoonlijke levenssfeer van personen. Wanneer de vereiste zorgvuldigheid niet in acht wordt genomen en het risico bestaat op een claim van "smaadschrift" dan deinzen veel onthullers en klokkenluiders terug. Maar van een vrij spel voor misdadigers mag ook geen sprake zijn.

Als dat laatste gebeurt vallen er veel te veel kinderslachtoffers, zoals uit de allerhoogste regionen in Engeland inmiddels bekend is 17. Met de kennis van nu ligt er een plicht om opperste waakzaamheid te betrachten teneinde preventief op te kunnen treden. Achteraf dempen van doofputten is maatschappelijk niet langer acceptabel. (Amber) alertheid is noodzakelijk.

"Stelt u zich voor: een pedofielennetwerk dat jarenlang kinderen misbruikt en mishandelt in een reeks VIP-bordelen. Stelt u zich dan eens voor dat de leden van dit netwerk politici waren, mensen van inlichtingendiensten, diplomaten en hoge ambtenaren. Dat het dus een pedonetwerk was in het hart van de macht, dat heeft kunnen voortbestaan dankzij 30 jaar lang gesaboteerde onderzoeken en cover-ups, en onbestraft is gebleven.", zoals Alec Massie van Foreign Policy schrijft 18 naar aanleiding van de laatste onthullingen in Engeland.

Er ligt daarom een belangrijke maatschappelijke taak voor journalisten, de waakhonden van de democratie. En sommige signalen werken als triggers voor de schreeuw om nader onderzoek. Alleen ontbeert het HHC de vereiste financiële en logistieke ondersteuning om vergaand (tot zelfs de andere kant van de wereld) diepte onderzoek te doen. Bij gebrek aan NSA/MID/AIVD ondersteuning moeten we ons dan ook beperken tot "open-source" informatie en "informanten in het veld", gecombineerd met alertheid en een gezond verstand.

Dit weekend nog werd bekend dat de Brabantse officier van justitie OvJ mr. Johan van Vreeswijk (60) door de inlichtingendienst AIVD ten onrechte is uitgesloten van een functie bij de EU omdat hij bevriend is met een 25 jaar jongere homoseksuele moslim uit Indonesië. Dat is althans wat Marcel Haenen, de spreekbuis van het OM, er van maakt 19. De Raad van State (u weet wel van Piet-Hein Donner, de aansteller van Demmink) oordeelt dat de Indonesische vriend van Van Vreeswijk ten onrechte als partner is aangemerkt terwijl er geen sprake is van "een duurzame affectieve relatie".

De AIVD was bang dat een buitenlandse partner "invloed had kunnen uitoefenen" op de homofiele officier van justitie. Zoals destijds ook het advies bij Demmink luidde: "potentieel chantabel dus niet doen". Maar opnieuw heeft Piet-Hein D. niets geleerd en er wordt nu zelfs 50.000 euro schadevergoeding geëist, de helft van wat Joris D. eiste. En verloor...

Feit is dat voor pedofielen, kinderverkrachters en kinderrovers Indonesië al jarenlang een veilige haven is waar ze vrijwel ongestoord hun gang kunnen gang. Mochten de verkrachters tegen de lamp lopen dan is de straf maximaal drie jaar. Maar ondertussen neemt het seksueel misbruik van zelfs de allerkleinsten toe. Uit cijfers van de Nationale Commissie voor Kinderen blijkt dat in 2014 er in Indonesië anderhalf miljoen minderjarigen worden mishandeld, waarvan de helft seksueel. 19. Het moet gestopt worden! Sudah cukup!

Nederland is inmiddels als pedohalla 19 ontmaskerd. Dus moeten pedo's uitwijken naar andere landen. Op basis van bestaande rapportages lijken in-de-ogen-van-het-westen minder democratische landen in het oosten goede bronnen voor "vers vlees". Ongecontroleerd buiten de priemende ogen van de media.

In de publicatie Helsinki Syndroom 20 onthulde het HHC dat het NHC van DJI gedaan kreeg om maar liefst drie delegaties naar enkele jeugdgevangenissen in de Balkan te sturen. Voor een "needs assesment". Wiens "need" werd niet beschreven. Wel dat ze daar (in NL kan het niet) moestuintjes willen gaan aanleggen.

En behalve de Balkan is er Brazilië (denk aan de Nederlandse consul Vitório Nyenhuis, en marine officier Jerry K.) 21 Thailand 22 de minder opvallende Nederlandse (ex-)kolonieën als Antillen en Indonesië.

Uw HHC verslaggever is veelvuldig in Indonesië geweest en goed geïntegreerd. Hij heeft daar (ex) schoonfamilie wonen, zijn huwelijksreis doorgebracht, en vele vakanties gehad. Hij spreekt zelfs een verdwaald woordje Bahasa, gebruikt cabe rawit merah als lekker snoepgoed en begrijpt (een deel van) de oosterse cultuur.

Maar wanneer het HHC dan, met de hiervoor beschreven kennis en ervaring in het achterhoofd, op een stichting stuit die "Kinderen helpen" heet (Bantu anak-anak) dan slaan de kritische sensoren aan. Hoe zit dat? Valt dit onderwerp onder de doelstelling van het HHC? Is het maatschappelijk noodzakelijk hier eens analytisch naar te kijken?

Het antwoord daarop mag u zelf geven nadat u de onderstaande informatie heeft gelezen.

De stichting is in de tijd dat Demmink veel naar de Balkan reisde (2003) opgericht. Twee jaar geleden vierde het zijn 10-jarige bestaan. En al die tijd zijn de bestuursleden hetzelfde gebleven. Homofiele mannen, waarvan twee zelfs een koppel vormen. Géén enkele vrouw in de stichting. Na 3 of 5 jaar (hetgeen gebruikelijk is) géén roulatie van het bestuur. Het zit op het pluche en blijft daar zitten. Pas in 2013 is er iemand bijgekomen, en ook dat lijkt geen toeval.

Als jurist gaan mijn haren overeind staan bij het woord stichting. Rechtspersonen (N.V.'s, B.V.'s, verenigingen) moeten verantwoording afdragen aan hun aandeelhouders of leden. De leden kunnen hun eigen bestuur kiezen. Bij een stichting kan dat niet. Het benoemt zichzelf en legt geen enkele verantwoording af. Een broeinest voor inteelt en corruptie dus.

Dan kijk je wat er aan geregistreerde informatie te vinden is. Er bestaat inderdaad een fiscaal ANBI nummer 814470488. Maar de rest van de voorwaarden voor deze status (o.a. beleidsplan, beloning voor bestuurders, financiële verantwoording) is ver te zoeken. En ook de Goede Doelen Monitor laat zien dat de maatschappelijke prestatie ondermaats is 23. (Klik ook op de "bekijk rapport score".) Alle reden dus voor het HHC om een nadere analyse te maken.

	2003-2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014
INKOMSTEN
startkapitaal	6.437,50	137,50	137,50	137,50	165,00		165,00
donaties		6.525,50	9.230,91	7.780,51	14.788,50	19.000,00	7.724,35
rente	654,67	464,94	450,02	533,95	523,32		348,71
kleine kas		14,76	7,61	4,65	-15,68		2,57
totaal		7.127,94	9.818,43	8.451,96	15.476,82		8.238,06
UITGAVEN
kosten	5.235,00	164,41	542,71	254,02	465,56		268,19
betaalde giften		6.905,01	9.986,50	10.267,30	14.475,53		16.397,41
totaal		7.069,42	10.529,21	10.521,32	14.941,09		16.665,60
saldo	14.835,54	58,52	-710,78	-2.069,36	535,73		-8.427,54
SPECIFICATIE
KUNCI-project Protestantse Koningkerk Voorburg		415,00			500,00		500,00
Stichting Yayasan Jasinga (Jakarta), bibliotheek boeken	300,00	560,00	beëindigd
Nandan bibiliotheek boeken		500,00
Children first (opvang van straatkinderen)		500,00	700,00	500,00	500,00		500,00
Brothers of charity (Yogyakarta)				1.000,00	5.700,00		6.500,00
diverse leerlingen (onvolgbaar)	?	?	?	?	?	?	?
Totaal besteed aan traceerbare goede doelen		1.975,00	700,00	1.500,00	6.700,00		7.500,00
Totaal besteed aan NIET traceerbare uitgaven		4.930,01	9.286,50	8.767,30	7.775,53		8.897,41
Ontraceerbaarheidspercentage		71%	93%	85%	54%		54%

Een van de bestuursleden is Arnold van Dantzich 24 Arnold heeft een financiële opleiding (economie aan de UVA) dus je zou mogen verwachten dat er een fatsoenlijke jaarrekening kan worden geproduceerd. Helaas. Niet Arnold is de penningmeester maar de arts Wim Reinking (overigens werkzaam voor het Ministerie van Justitie). Het kost dan ook veel puzzle werk om er iets begrijpbaars van te maken. En het resultaat is een gemiddeld ontraceerbaarheidspercentage van 72%. Met andere woorden minder dan ⅓ van de uitgaven is verantwoord.

SELAMAT DATANG
Oprichter en voorzitter Hans Biermans zit al 12 jaar op dezelfde plaats. Hij houdt van zijn grijze roodstaart Lola en van reizen. In 1954 werd hij al genoemd als "Flying Dutchman" 25 (niet te verwarren met Flying Doctors). "Sedert 2003 komen wij (met zijn flying doctor partner Wim, red.) ieder jaar minimaal 1 x per jaar voor een dag of veertien naar Lombok." 26 en sinds 2007 ook in Yogya. Pergi Pulang. "Wij komen er steeds TEHUIS!" 27

Behalve van Indonesië houdt Hans ook van Sinterklaas en Zwarte Piet spelen 28, (door donateurs betaalde) cadeautjes uitdelen, andermans kinderen en babies bij hem op schoot laten zitten en van jongere jongentjes.

Zijn vriendje Wim, Eerste Geenskundige bij V&J, met wie hij dit jaar precies 20 jaar een notarieel contract heeft (en nu ook een slavenarmband), had qua leeftijd zijn zoon kunnen zijn. Meer dan 20 jaar verschil in leeftijd.

Hans houdt ook van kinderknuffels 29. Getuige zijn facebookpagina is het zijn grootste en enige hobby. En die kinderknuffels roepen dan weer associaties op van het Nijntje-onderzoek naar Robert M. en het Hofnarretje in de Amsterdamse Zedenzaak. Wat moet een volwassen "gepenisoneerde" man met een interesse voor kinderknuffels van echte mensenharen? Is hij soms hofleverancier van snor- schaam- en baardharen? Of houdt hij zich wellicht bezig met Guna-Guna, de indonesische variant van Voodoo?

Tot slot hebben we nog de theoloog prof. dr. Kees de Jong die volgens hun website "sinds 2005 officieel werkzaam is voor 'Kerk in Actie' in Yogyakarta", aldus zijn eigen verklaring op de website. Hij zou verbonden zijn aan Rumah Impian (droom huis) 30.

Maar als we dan kijken naar de lijst van uitgezonden medewerkers 31 dan staat hij daar niet tussen. Navraag bij icco-cooperation.org leert dat de termijn dat hij voor Kerk in Actie werkte reeds lang voorbij is.

Ook over "professor" en "doctor" kan het HHC geen ondersteuning vinden. Geen enkele publicatie. Navraag bij zowel Kerk-in-Actie als de universiteit leert opnieuw dat deze titel ten onrechte wordt gebruikt. Wat verder opvalt is dat Kees sinds 2013 de "permanente contactman" van deze kinder²club is, sindsdien stafmedewerker is aan UKDW (Universitas Kristen Duta Wacana) 32. En... dat sinds 2013 grote sommen geld gaan naar KUNCI en Fratelli delle carità, 33 wat een-en-dezelfde instantie blijkt te zijn (drugshulpverlening in Yogyakarta) en waartoe broeder-der-liefde (of is het herenliefde?) Kees zou behoren. Kees de kalkoen die adviseert wat het Kerstdiner moet zijn.

Het kan natuurlijk zijn dat alles met de beste intenties gebeurd. Zoals de weg naar de hel daarmee geplaveid is. Het is net als met de delegaties van Joris Demmink's NHC naar de jeugdgevangenissen. Het kan heel nobel zijn, maar ook zeer zorgwekkend. Waarom moet een voorzitter van een stichting die amper 10.000 euro per jaar omzet voor heel veel geld jaarlijks meermaals met zijn jongere homo-vriendje naar Indonesië vliegen? Naar kindertehuizen? Weeskinderen. Anak Jalanan. Of zoals, in de verklaring van de inmiddels overleden politieman, de in Istanbul de aan Demmink geleverde kinderen werden genoemd: Sokak Cocuklari 34, straatkinderen. Gelijk de arts Rob kut-marrokanen Oudkerk (PVDA) ze op de Theemsweg 34 misbruikte (en er óók nooit voor vervolgd is). Kunnen deze heren hun kosten van die "wij reizen daar soms meerdere malen per jaar naartoe" niet beter aan de arme kinderen schenken? Een verdubbeling van de donaties, daar zijn ze toch veel meer mee geholpen dan bij "pak" op schoot zitten?

Daarom heeft het HHC bij de diverse instanties om inlichtingen gevraagd. Gewoon, een paar simpele, maar wel controlerende vragen. Is Kees wel hoogleraar theologie? Antwoord: Nee dus. Is hij wel werkzaam voor Kerk in Actie? Antwoord: nee dus, niet meer. Is hij wel gepromoveerd? Antwoord: we gaan het uitzoeken en ondanks herinneringen nooit meer iets van gehoord. Zijn de zogenaamde donaties wel betaald? Antwoord vrij vertaald: het gaat u geen donder aan.

En ondertussen noemen ze zich familie, bapak (vader/meneer) zoals "pak Hans", die denkt dat de pak-kans gering is, trots vertelt in zijn eigen verslag met andermans baby op schoot?

Wat ik hiervan denk? Daar laat ik me niet over uit. Vormt u zich uw eigen mening maar. Maar er kleven wèl risico's aan dit soort types. Ongepaste intimiteiten, zoals u op de foto van Hans ziet. Misschien nog erger. En zoals Henk Krol zei over Demmink: 35 "Of het in zo'n positie nou zo handig is om zo'n vrindje te hebben?"

Het kan dan ook goed zijn dat Rob Bertholee gelijk heeft: Donner kan wel meer zeggen. Bij justitie behoort integriteit voorop te staan en dienen staatsondermijnende risico's geminimaliseerd te zijn. En die risico's zijn er.

Voorafgaande aan deze publicatie heeft het HHC enkele weken diverse email correspondentie gehad met ingewijden en instanties. En wilt u weten wat het bestuur van Kindertjes helpen er van denkt? De reactie van hun voorzitter kunt u hieronder lezen:

*** UPDATE ***


Reactie HHC:

1. Aan: Marcel Haenen
   • Ik ben beslist niet homofoob. Zie o.a. ook de artikelen "Poten van kinderen af" 36 en "Tunnelvisie" 37
   • Ik stuur niets ongevraagd rond. Ik heb de beschaving om mensen op de hoogte te stellen van een voor hen relevante vermelding. Daarbij bied ik hen de gelegenheid tot wederhoor, zoals daar ook nu gebruik van wordt gemaakt.
   • Alle HHC artikelen, hoewel met een kritische, cynische en persiflerende inslag, worden juist zeer serieus genomen.
   • Het HHC doet dat wat het NRC zou moeten doen: geen kritiekloos OM-doorgeefluik spelen maar de waakhond van de democratie zijn.
   • Tijdens de Roestige Spijker verhoren in 2014 was het HHC een dankbare bron voor menig MSM journalist.
   • Alle HHC artikelen zijn onderbouwd en bovendien worden de meeste bewijsstukken gewoon mee gepubliceerd. Men hoeft het HHC niet te geloven. Men krijgt de data voorgeschoteld en een ieder mag zijn/haar eigen opinie vormen.
   
   
2. Aan: Corrie van der Ven
   • Ik heb geen zieke geest (psychiater rapporten beschikbaar)
   • Ik pleeg geen smaad jegens Kees de Jong maar constateer slechts dat hij c.q. zijn organisatie een groot deel van de donaties ontvangt en dat hij zich anders voordoet dan hij is.
   • Ik citeer uw eigen woorden: "Hij is volgens onze maatstaven geen professor, wel doctor in de theologie. Soms word je dan professor genoemd in Indonesie, maar dat is dus niet juist." (email: 11.08.2015 14:31u)
   • Het "proefschrift verbonden aan het verkijgen van de graad tot doctor" heeft noch u, noch UKDW (ondanks toezeggingen) boven water weten te krijgen.